მე და ჩემი სიყვარული
გული ნაღველით დამძიმდა, ჩემი წლები კი გაფრინდა. აქ ერთი გრძნობა ატირდა. შენს გარდა არვინ არ მინდა! გაურკვეველ პიროვნებას ეს წერილი მივწერე. ალბათ, ჩემთვის იმ ოცნებას გული რომ დავისერე. ცოტა ხნის წინ მითქვამს ერთი: "მთავარია ლექსები." აი მოწმე ხომწარსულის კვალდაკვალ თავი 9
ნდოდა?შენი შურისძიება მგონი სრულდება...ეს გინდოდა?-მკაცრად ჰკითხა დუდამ-არა,დუდა.გაჩუმდი ასე არ მინდოდა.ასე არა,მე უბრალოდ სიმართლის გარკვევა მინდა.-თავი ჩაღუნა ქისტაურმა დამნაშავესავით.სამყაროს მაშინ დავხატავ...
სამყაროს მაშინ დავხატავ,როცა შენს თვალებს შევიცნობ სიყვარულს მაშინ შევხვდები,როცა შენს ღიმილს შევიგრძნობ გამილამაზებ ცხოვრებას ბევრი,ლამაზი ფერებით არ დავიღლები არასდროს შენი შეხებით,ფერებით...ჭკნება ვარდები,ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც
და ახლა როცა შენს თვალებში დგება აპრილი დღეს როცა მთვარე უფრო ახლოს არის ამაღამ ჩემთვის შორია "ოკეანევ" შენი ნაპირი, მინდა სიჩუმით გამოვხატო გრძნობა ხმამაღლა. ჭკნება ვარდები...ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც, ფიქრით შეშლილი იატაკზე ვწვები გულაღმა...გამიფერადდი
როცა აკორდებს შენს სხეულზე, მე ტემბრში ვითვლი, სწორედ მაშინ ვარ , სულ ყველაზე,ყველაზე მშვიდი..."დე'და"(სრულად)
-იცი რას გეტყვი? ეგ ზღაპრები შენს შვილს მოუყევი ხოლმე როცა გეყოლება-აუცილებლად მოვუყვები,მაგრამ შენთან ერთად-ეგ მხოლოდ ოცნებებში-მე კი პირიქით მგონია,სოფი რატომ არ მიჯერებ? რატომ არ გესმის ჩემი?შენს მკლავებში დავლევ სულს (სრულად)
..და მაშინ,როდესაც არ ელი ცხოვრებისგან არაფერს,ერთფეროვნების წიაღში ხარ გამომწყვდეული,უბრალოდ ცხოვრებით დაღლილს და ძალა გამოცლილს ბედისწერა ისე შეგეჯახება,ტორნადოსავით დაატრიალებს ყველაფერს,ამისრომ შემძლებოდა შენს სიკვდილსაც მოვიპარავდი (რამდენიმე სიტყვა ალუდაზე)
“უთხარით ყველას, რომ ცხოვრობდა ქართველი ბიჭი ალუდა, ზუსტად მაშინ როდესაც ჩვენ ვცხოვრობდით. უთხარით, რომ ასეთები იშვიათად იბადებიან. უთხარით ყველა შლეგს და უბირს სხვისკენ რომ გაურბის გული და გონება, რომ საქართველოში ბიჭი ცხოვრობდა. ვაჟი ცხოვრობდამე შენს თვალებში ვიპოვე ღმერთი
იანვრის კვდომას ითვლის წამები, სარკმლის ზღუდეზე ეცემა წვეთი, უხმოდ ვეძებდი და მივაგენი (თვით შენს თვალებში ვიპოვე ღმერთი)...მე ისევ შენს თითებს ვხედავ
ჩემი ოთახი დაცარიელდა შენს გარეშე. ყოველთვის ვწერ, რადგან შენ მოგწონდა ჩემი მოთხრობები, მაგრამ რედაქცია უკვე ზედიზედ მეექვსეჯერ არ მიბეჭედავს კრებულს. შენი ტანსაცმელი ისევ ჩვენს კარადაში კიდია, ელისო... ისევ შენი სურნელი ასდით... შენს მაგიდაზე შენიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.