ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (დასასრული)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა. წამწამები ძლივს დავაშორე ერთმანეთს, ეკრანისთვის არც დამიხედია ისე ვუპასუხე. -ხო...

ჩემი "ჰოლივუდური"ამბავი.7

ცოტა ხანში სუფრა გაშლილი გვქონდა და ერთმანეთს ღვინით სავსე ჭიქებს ვუჭახუნებდით. თაზო ჩემს გვერდით იჯდა და დრო და დრო ლოყაზე მჩქმეტდა ხოლმე, თითქოს იმის დასტურად, როგორ მომენატრეო. უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა.

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 9თავი

გაიგეთ სბას მამას ცოლი რომ მოუყვანია?-ჰო გოგო,საბას ექიმი ყოფილა-ისე ლამაზიაო საბას უთქვამს ბავშვებთან-კაი რა,ეს ახლა თორემ მერე როგორც ყველა დედინაცვალი თავის კლანჭებს გამოაჩენს.ჭორაობდნენ საბას კლასელების მშობლები,თუმცა რა იცოდნენ იქვე მათ გვდით

ჩემი ცისფერთვალება...(თავი 1)

უეცრად ჩვენი ყურადღება გიტარის ხმამ მიიქცია, ყველა აუზთან გავიდა რათქმაუნდა მე და ნიაც . გიტარაზე ძალიან სიმაპტიურიი ბიჭი უკრავდა ,,რომელსაც გაშტერებული უყურებდიი ,,ისეთი ემოციით უკრავდა ,,ნიას არ გამოპარვია ჩემი აღფრთოვანება და ხელი გამკრა რომ

ჩემი "ჰოლივუდური"ამბავი.6

-ვიცი.. პირველად, რომ დაგინახე შენს წითელ ბერეტში და შავ პალტოში გახვეული, როგორ იდექი გაჩერებაზე, დილით იმ ყინვაში, მაშინვე ამოგიჩემე.არ ვიცი რატომ, მაგრამ თავიდანვე მივხვდი, რომ სხვა გოგოებს არ გავდი. ვიცოდი, რომ ჩემთვის ადვილი არ იყავი და ამან

გამიყიდეს, ჩემი ბავშვობის ეზო გამიყიდეს.....

ვიხსენებ ბავშვობას და ბედნიერებით ვივსები. ეზო, თამაში, გართობა, მეგობრები ეს ჩემს ბავშვობას საინტერესოს ხდიდა. მივაბიჯებ ქუჩაზე სადაც ბავშვობა გავატარე და ვხედავ რომ ის ცარიელია. გარშემო ვიხედები და ვხედავ ეზო სავსეა მანქანებით, გულში რაღაც

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 8თავი

-უშენობამ-მხოლოდ ეს უთხრა და მის უძირო თვალებს ჩააშტერდა,ელოდა რომ იქ ამოიკითხავდა დეას რეაქციას,პასუხმაც არ დააყოვნა დ მის თვალებში გაჩენილმა ჭინკებმა ნიკას იმედი გააღვივა. დეა დიბნა-რამ?-ეგონ მოესმა დ კდევ ერთხელ ჩაეკითხა -უშენობამ დეა,ძალიან

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 42)

ლელუკა ჩემთან წავიყვანე, დღეს ჩემთან დარჩი თქო ვუთხარი, ისიც დამთანხმდა, ხვალ ჩვენი ძველი მეგობრის დაბადების დღეა და ამიტომაც პირდაპირ ჩემიდან წავიდოდით, გოგოებმა უარი განაცხადეს, ეხლა ვერა და მერე წამოვალთო, არანაერმა ხვეწნამ და მუდარამ არ გაჭრა.

ჩემი "ჰოლივუდური" ამბავი .5

-ჰმმ..მირჩევნია ისევ სადარბაზოში ვიკანკალო, ვიდრე შენი ძონძები ვრეცხო. მივახალე და კარებისკენ მტკიცე ნაბიჯით გავემართე. -კარგი ხო ჯერი, გამომართვეი, გეხუმრე. ცოტა დაუთბა ხმა, მეც ცხვირ აბზეკილმა გამოვართვი და კიბეებს დავუყევი. -ხელით გარეცხე

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 41)

ისევ დემეტრე... ისევ მისი მონატრება... ღმერთო, მგონი სანამ ეგ ჩამოვა გული გამისკდება და მომეღება ბოლო... უმისობას ვეღარ ვუძლებ... ჩემს თითზე მოკალათებულ ბრჭყვიალა ნივთს დავხედე და გამეღიმა, მე... მისი საცოლე ვიყავი... მისი საცოლე...