ჩემი ხარ(11)

-თქვენ ერთმანეთს იცნობთ(თაკო)-კი თაკო იმაზე კარგად ვიდრე შენ გგონია მოკიდე შენ სიცოცხლეს ხელი და წადით აქედან(ლიკა)-საიდან იცნობთ ერთმანეთს ?(თაკო)-სანამ ბექა გამოვა და რა მე ცუდი მოხდება წადი ლუკა ხო გაიგე სად ვარ თან კარგად ვარ და შეგიხლია მშვიდად

ნატალი (დასასრული)

_ნატა ძვირფასო ჯერ კიდევ გაქვს დრო?უცებ დაიყვირა ნიკამ და ყველამ სიცილი დაიწო.მაშინვე გავხედე ჩემს მეგობრებს, მათ შემხედვარე მეც გამეცინა.ჩემი უსაყვარლესი მეგობრები ,დეიდა,ლია ბებო და ის წუთები,რომელიც ყველა გოგომ უნდა გამოიაროს.ამაზე მეტს ვერც

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო ? 33

რესტორანში დავბრუნდი. ბავშვები ისევ ხალისობდნენ ზოგი ცეკვავდა, ზოგი სვამდა, ზოგიც უბრალოდ დაღლილობისგან სკამს ჩახუტებოდა.ლელუკასკენ ავიღე გეზი, რომელი ტელეფონში ჩამძვრალიყო. -ვის წერ ერთი გამაგებინა მეტი არაფერი არ მინდა რაა-გავიცინე და მეც დავჯექი

ჩემი ხარ(10)

-მერე ..თავი აწია ჩემს ტუჩებს მოშირდა...მერე ჩვენი ცხოვრების ულამაზესი დღეები იქნება ჩემო სიცოცხლე დღეს ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარ თან სულ მარტო ჩემიხარ შენ თავს არავის დაუთმობ მიყვარხარ.. მიყვარხარ გაიგე .....და ტუჩებს ეცა ისევ -მეც ძალიან

ჩემი ხარ (9)

დილამშვიდობისა ლამაზო გაიღვიძე -დილამშვიდობისაა. დილით ადრე დამადგა ნიკა -ამ დილაუთენია რამ გაგაღვიხა.....საათს რომ დავხედე ცრა იყო -წამო გავისეირნოთ რა კაი ამინდია ნახე -აუ მეძინება ისედაც ამ დილით დავწექით -გთხოვ რა -კარგი ხო დამელოდე

ჩემი აკო (4)

აი მეოთხე თავიც იმედია მოგეწონებათ, დაგვიანებისთვის ბოდიშით, აზრები არ მქონდა რა დამეწერა, შეფასებას ველი. იმ დღის მერე დიდი ხანი გავიდა, აკო ჩემს წინ გამოემშვიდობა სამუდამოდ თიკას,რამაც ძალიან გამახარა, მე და აკოც ძალიან დავახლოვდით, რატომღაც

ჩემი ახალი კლასელი (7)

მისი სიტყვები იმდენად მომხვდა გულზე თავზე კონტროლი სულ დავკარგე, საკუთარი თავი მეზიზღებოდა გიორგი სანიკიძე მეზიზღებოდა და ჩემი არეეული , გაუკუღმართებული ცხოვრება მეზიზღებოდა ყველაზე მეტად , რომელშიც ვცხოვრობდი... დავკარგე მამა რომელიც ძალიან

ღამე რომელმაც ჩემი ცხოვრება შეცვალა (თავი 1)

ადრე სანამ ჩემი მშობლები გარდაიცვლებოდნენ ქუთაისში ვცხოვრობდი უზრუნველად არაფერი არ მაკლდა დედა დიასახლისი იყო მამას კი თავისი ბიზნესი ქონდა ერთი სიტყვით უზრუნველი ცხოვრება მქონდა 1 წლის წინ ბაკურიანიდან როდესაც ვბრუნდებოდით მანქანა მოსრიალდა

ნატალი (17)

ღამის 4 საათზე ამოვიდნენ აუზიდან და ლიას ფუმფულა ხალათებში გამოწყობილები, სახლში დივანზე ჩამოსხდნენ.ლიამ მაშინვე მოუტანა სტუმრებს ცხელი ჩაი და შოკოლადის ნამცხვარი.რათ უნდოდა ნეტავ ნიკას ჩაი, მაშინვე ნამცხვარს დასწვდა და უცებ გაუყარა ჩანგალი კუთხეში

ჩემი ლამბერსექსუალი [11]

მისმა სიტყვებმა დამაფიქრა,მართლაც ამ ქვეყნად ერთხელ მოვდივართ და აუცილებელია,რომ დრო ფუჭად არ დავკარგოთ.მივცეთ საკუთარ თავს სიყვარულის,სიგიჟის და რაც მთავარია ბედნიერების უფლება,ზედმეტი სიამაყის და თავის დაფასების გარეშე.