Après nous le déluge à venir - ჩვენს შემდეგ თუნდაც წარღვნა მოსულა

დილით გაღვიძება ალბათ ყველაზე რთული რამაა ჩემს ცხოვრებაში. გონება ფეხისწვერებზე ცდილობს ამ საგანგაშო ხმას გაექცეს, მაგრამ მაღვიძარა იმარჯვებს და მე თვალდახუჭული ვცდილობ დატვრეული ტელეფონის ეკრანს ხელი გადავუსვა და დავადუმო.

ღმერთი ჩვენს სახლებში

სხვებისგან გამორჩეული იყო. სილამაზით შეიძლება ბევრს ვერ სჯობდა, თუმცა შინაგანად იყო საოცრად განსხვავებული. ადამიანების მოსმენა და მათზე დაკვირვება უყვარდა. განცალკევებით ჯდომა ახასიათებდა და ცნობისმოყვარე მზერით გაადავლებდა, ხოლმე თვალს ირგვლივ

ჩვენს სიყვარულს სულ სხვა ფერი აქვს2

მგონი ვგიჟდები ... არასდროს მომნატრებია ისე ძალიან როგორც ეხლა მენატრება მგონი მოვკვდები მის გარეშე ..თავს ვერ ვპატიობ ... სინანული ყელში მიჭერს იმ ადამიანს ვანადგურებდი რომელსაც ასე ძალიან ვუყვარდი ... ვანადგურებდი თან როგორ ?!! მორალურად.

ჩვენს სიყვარულს სულ სხვა ფერი აქვს

3:23 2018 5 იანვარი ძილინების მიყვარხართქო და ისე არ მინდოდა წასულიყო მაგრამ დილის 8 საათზე სამსახურშია წასასვლელი მეკიდე არ მეთმობა ????სულ მინდა რომ ჩემთან იყოს, სულ მინდა რომ მე მეხუტებოდეს, მე მეფერებოდეს სულ ჩემზე ფიქრობდეს სულ მე მხედავდეს

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(3)

ქეთი რომ გავაცილეთ,სახლში მარტო დავრჩი.ბადა გასული იყო.რა უნდა მეკეთებინა?როგორც ყოველთვის ჩემთვის სასიამოვნო სტიქია მოვიწყვე.ბუტერბროდები გავიკეთე,წვენი დავისხი და ფილმი ჩავრთე, კომფორტულად მოვკალათდი.სავარძელში ჩამეძინა,დილით რომ გავიღვიძე ჩემს

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(2)

ადვილად ავითვისე სრულიად უცხო გარემო,ქეთისაც ადვილად მივეჩვიე.შესანიშნავი ქალი იყო,ხშირად ვსაუბრობდით.მაგრამ მოსვენებას არ მაძლვდა ის ფიქრი თუ რატომ გამომიშვეს აქ?სრულიად თავისუფლებაში,აქ სასჯელის მისაღებად გამომიშვეს მაგრამ პირიქით ხდებოდა

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(1)

-მამაშენი გელოდები და გირჩევნია მალე ჩამოხვიდე კარებს იჯახუნებს.ავდექი,თეთრი სარაფანი გადავიცვი და კიბეებზე სწრაფად ჩავედი.მამაჩემს ფერი არ ადევს სახეზე.ნანუკა კი ნერვიულად დადის.ნეტავ რა მოხდა?წყნარად მივდივარ და სავარძელში მამას წინ ვჯდები.

ჩვენს შორის სიკვდილია 3

1 თვე გავიდა რაც ლიკა გარდაიცვალა თითქოს ცხოვრება მოკვდა მასავით არავინ აღარ იღიმებოდა გაბრიელის სახლში კი მდუმარება იდგა როგორც მის სულში. აკო და კოსტა ბევრს ცდილობდნენ გაემხნევებინათ მეგობარი მაგრამ ამაოდ ის იჯდა ლიკას სურათით ხელში და ხმას არ

ჩვენს შორის სიკვდილია

.ფიქრობა რომ მისი და ცოცოხალი იყო იმედი ბოლომდე ცოცოხლობდა მასში სანამ არ დაინახა დერეფნის ბოლოს კედელზე მიყრდნობილი გაბრიელი რომელიც ჩაცუცქულიყო და თავი ხელებში ჩაერგო ისიც ტიროდა ,ბიჭის გვერდით აკო იდგა და ზლუქუნებდა კოსტა კი ერთ წერტილს

ჩვენს შორის სიკვდილია

როგორც ყოველთვის წარსულის აჩედილი კვლავ მოიპარება და ადამიანის მაკნიერ გრძნობებს მოსვენებას არ აძლევს ერთი წუთითაც არ განებებს თავს გძიძგნის როგორც დრო ძიძგნის კუბოში ჩასვენრბულ ყველასათვინ ნაცნობ მაგრამ უკვე აჩრდილად გც ეულ სხეულ. არ ინდობს