მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი 5

მთელი კლასის წინაშე მე ვაკოს ვაკოცე...ვერ ვიტყვი რომ ეს არ მიმდოდა მაგრამ არც იმას ვიტყვი რომ ეს კარგი საქციელი იყო.ლამის გავიჟდი არმჯეროდა წარმოუდგენელი იყო მე ის მიყვარდა ძალიან მიყვარდა და საკუთარ თავს ამაში არ ვუტყდებოდი არმჯეროდა ყველა

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-4

-მოკლედ გიორგი და კატო ადრე მეგობრები მეგობებზე მეტი...მაგრამ შეყვარებულები არა!კატოს გიორგი უყვარდა მის გამო ყველაფერს აკეთებდა,მაგრამ ერთ დღესაც იორგიმ მიწერა რომ "ზედმეტი პოპულალურობის გამო ყველაფერს აუქმებდა"და ურთიერთობა აღარ ექნებოდათ.კატო

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები-თავი3

გამარჯობა!პატარა თავია მაგრამ ახლა გარკვეული მიზეზის გამო დიდი თავის დაწერა ვერმოვახერხე დიდი მადლობა რომ კითხულობთ!გაუნძრევლად ვიდექი ვერაფერს ვერ ვაკეთებდი ვერვივიწყებდი იმ ფაქტს რომ მან მე თითქმის 1წელი

ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები (თავი2)

გამარჯობა სანამ ყველაფრის მოყოლას დავიწყებდე მინდა რომ უღრმესი მადლობა გადაგიხადოთ თოთოეულ თქვენთაგანს. წინა პოსტს53 ნახვა ქონდა ეს არც კი წარმომედგინა.ყველაფისთვის უღრმესი მადლობა ერთ-ერთი მომხმარებელის

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები

გამარჯობა მე "ონლაინ გოგო" ვარ გრძელთმიანი მაქვს თაფლისფერი თვალები არმიყვარს სხვისი პირადის ქექვა მოკლედ ვიტყვი ბევრი წიგნი მაქვს წაკითხული ონლაინ გოგი,გიკი გოგო და ასე შემდეგგ ამ წიგნებში თითქოს საკუთარ თავს ვპოულობდი თითქმის ერთნაირი ისტორიები

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მესამე

გიო სახში ძალიან ჩუმად შემოვიდა, ოთახამდე ისე მივიდა რომ შუქი არ აუნთია, სიწყნარე რომ იყო და ოთახსაც მხოლოდ ლამპიონების შუქი ანათებდა ეგონა ლიზასაც ძინავსო და ჩუმად ჩეწვა ლოგინში -ვერ დამიძვრები მასე იოლად, აანთო ლიზამ საწოლებს შორის დადებული დიდი

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მეორე

ლიზარაზუს ოთახს ფანჯრიდან შემოსული მანქანების ფარების ფერმრკრთალი შუქი ოდნავ და პერიოდულად ანათებს, გიო კი არ ჩანს, ლიზარაზუსაც ძილმა გვერდით ჩაუარა და თითქოს ვერ შეამჩნია, ფიქრები... აწვალებს უაზრო ფიქრები, ფიქრებში ერევა სახელები, გარუჩა, გიო,

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი პირველი

მატარებლის ხმა გულის ცემასავით ესმის, მუხლებზე გაშლილი წიგნი უდევს, ხმაურის გამო კითხვას გულს ვერ უდებს, ყურადღება ეფანტება, ან უბრალოდ წიგნმა არ დააინტერესა, თვალები პეიზაჟების გარჩევას ცდილობენ... ამაოდ... ისე როგორც ის ცხოვრების გარჩევას

ცხოვრება

შენ ხარ ? შემოდი,ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას.იყავი,არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი.ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო ჯერ პატარა ხარ და საშიში არაოო.მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ

მთელი ცხოვრება და სამი თვე ( დასასრული)

-- რა მოხდა?!-- ავტომობილში ვზივარ, არსად მივდივართ უბრალოდ ჩემს სადარბაზოსთან ვდგავართ. -- არაფერი, უბრალოდ შენი ნახვა მინდოდა...-- თავი დამნაშავე ბავშვივით დავხარე -- უბრალოდ რომ არაფერი ხდება შენ ეს არ იცი?! -- არა არ ვიცი მაგრამ გამიგია...