თბილისური ფორსაჟი (ნაწილი VI) +18

უკვე მეოთხე დღე იწურებოდა, რაც ის და კესო ერთად იყვნენ პაატას მშობლების დაჩაზე გამოკეტილები. მათი ფოტოები იყო ყველგან გაკრული, საინფორმაციო გამოშვებები კი არ იზარებდნენ კიდევ და კიდევ იმის შეხსენებას, რომ ძებნაში იყო გამოცხადებული ორი არაადეკვატური

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 7) +18

-რას გულისხმობ? - ემი ვხვდები რომ რაღაცას მალავ და არ მინდა ერთმანეთს ვატყუებდეთ. -შენ რა ჩემს ქალიშვილობას გულისხმობ? -თუნდაც, იმ დღეს რო მოგატყუე ერთად ვიყავითთქო ისეთი რეაქცია გქონდა, მართლა მეგონა რომ ქალიშვილი იყავი . -აჰა გასაგებია... ჯობია

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 6) +18

დილით მასზე ადრე გამეღვიძა და ვუყურებდი როგორ ჰქონდა ჩემი ხელი მიკრული, კისერთან რაღაც შევნიშნე, ოდნავ გადავუწიე თმა და ტატუ, ნაზად გადავუსვი თითი -რა იყო არ მოგწონს? -არა უბრალოდ საოცრად ლამაზია... -მადლობა და დილამშვიდობისა -დილამშვიდობისა ჩემო

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 18

ყველაფერი გავამზადეთ ისეთი სუფრა გავშალეთ, რო წუნსაც კი ვერ უპოვნიდით, გიორგი წამითაც არ მომშორებია გვერდიდან. ლუკა და ანი 2 საათში მოვიდოდნენ სუფრა გავაწყვეთ და მისაღებში გავედით. - გამიმხელ სიმართლეს თუ ისევ დაველოდო? - დაელოდე, მაინც მალე

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 5) +18

-აქ რასაკეთებ იოანე? -მომენატრე... რაიყო არ შეიძლება? -შენ ნორმალური ხარ? -წესიერად არცკი გიცნობ, მოდიხარ და ჩემ ლოგინში წვები... -ჩემ ლოგინში შენ იწექი პირველად ისე რო იცოდე ))) -ეგ ყველაფერი არ მახსოვსთქო გითხარი, სრულ გონებაზე რო ვყოფილიყავი

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 4) +18

-ემიი -ხო დეე რა ხდება? -სალი მოვიდა -უთხარი შემოვიდეს ტირილისგან დასიებული თვალებიდან ცრემლები მოვიწმინდე, არ მინდოდა სალის შეემჩნია, რომ ვტიროდი. დაკითხვის ხასიათზე ნამდვილად არ ვიყავი... -ემი -შემოდი სალ -რაშვები? რა გჭირს? რატომ გაქვს

ცხოვრება იმდენად ირონიულია... (თავი 3) +18

იოანე-ბიჭი,რომელსაც ჟარგონულად რომ ვთქვათ ყველა და ყველაფერი ფეხებზე კიდია გართობის და ქალების მეთი არაფერი ანაღვლებს მამიკოს ფულებით რასაც უნდა იმას აკეთებს.. ვერ ვიტყვით რომ გაუნათლებელი და ხეპრეა თან ვერც იმას ვუარყობთ რომ უდავოდ სიმპატიური ბიჭია

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 2) +18

ემილი-დილით ვიღვიძებ თითქმის 12 საათია, ვეძებ ტელეფონს ტრადიციულად გავყევი ყურსასმენებს, რომელიც სხეულზე მაქვს შემოხვეული იმ იმედით, რომ ტელეფონს ვიპოვი. დავხედე ეკრანს და 24 გამოტოვებული ზარი იაგოსგან და სალისგან იციან ჩემი გაღვიძება მარტივი

ცხოვრება იმდენად ირონიულია... (თავი 1) +18

თითოეული ადამიანისთვის ცხოვრება ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებულია, ალბათ ყველანი დამეთანხმებით ჩემო ძვირფასო მკითხველებო. ამჯერად კი მოგიყვებით ერთი ძალიან განსხვავებული ცხოვრების მქონე გოგონას ისტორიას.

სიცოცხლის საათი 4 +18

თვალებს ვახელ,სიბნელეში მის სახეს კარგად ვერ ვარჩევ მაგრამ აშკარად ღრმად სუნთქავს, ფეხებს ვალაგებ წელზე,ჩემკენ უცრო ვიზიდავ მას ეს უფრო აღაგრძნებს,რათქმაუნდა მეც.მის მაიკას ხელსვკიდებ და ერთი მოძრაობით ვხდი,მის