ნინი and დამიანე ( IV ნაწილი)

-ეე აქ რას აკეთებ? ავთოო, გაიღვიძე._მოვუღიტინე, ამან გაჭრა და საწოლიდან წამოხტა. -აუ ნინი რა გრძელი ხელები გაქვს რაა._მითხრა ძილისგან დაბოხებული ხმით. -ჩემ საწოლში რა გინდოდა ჩემი ძმა?

სიყვარული გიჟების წესებით IV

კარებზე ზარია. საბნიდან თავი ამოვყავი და ტელეფონის ძებნა დავიწყე ჩასართავად. კარზე კი კაკუნი არ წყდება. გაბმულად ისმის და ისეთი შეგრძნება მაქ რომ თავში მიკაკუნებენ. თეომ დამასწრო და კართან მივიდა და უკანვე ფეხაკრეფით მოვიდა. - ნი, თემოა.. - ვინ? -

ტყე +16 IV

ვხედავ..სად ვარ? სად არიან დანარჩენები? -კარგად არიან,ისინიც შიშვლები-გიჟის ლაპარაკს უფრო გავს ეს ყველაფერი -რატომ დამაბი? -საშიში ხარ

უცნობის თვალთახედვა (ნაწილი IV) 02:02

01:47 უკვე მერამდენედ დამერღვა ძილი, თუკი მეძინა საერთოდ. ისევ იგივე სცენარი მეორდება, რაც უწინ, ფანჯრის რაფაზე იდაყვდაყრდნობილი დავყურებ ინგოროყვას ცარიელ ქუჩას, პირში სიგარეტ გაჩრილი და თვალებს უაზროდ ვაცეცებ ლამპიონებსა და მოპირდაპირე ბინის

კალეიდოსკოპი (IV თავი)

ჯერ კიდევ ეჭვები ღრღნიდა, რომ იმ საბედისწერო დღეს „ბოროტმოქმედს“ სიცოცხლე მოუსწრაფა. ვაითუ ეს სიმართლე აღმოჩენილიყო. მერე მშვიდად როგორ ეცხოვრა ადამიანის სისხლით დამძიმებულს. საკუთარი თავის დანუგეშება ძლივს

თბილისური ფორსაჟი (ნაწილი IV)

როგორც კი კესო და მისი გუნდის წევრები გამოჩნდნენ, შეკრებილთ ჩურჩულის ტალღამ გადაუარა. ისეთი შთაბეჭდილება შეიქმნა, რომ მათ ელოდნენ, მაგრამ რეალურად ყველაფერი პირიქით იყო. არავის უყვარს მოწინააღმდეგე, მით

ჭინკობისთვე IV აღმოჩენა

დილით ოთახი ისევ მზის სხივებით აივსო. გარშემო მიმოვიხედე და უცნაურ ღამეზე დავფიქრდი, იატაკს დავაშტერდი. ძირს პატარა კენჭები ეყარა, თუმცა მათში განსხვავებული ვერაფერი შევნიშნე. ფანჯარასთან მივედი, მინას დავაკვირდი, გაბზარული არ იყო. ფანჯარა გავაღე და

შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი IV)

უფრო და უფრო მაინტერესებდა ამ ადამიანის წარსული და რადაც არ უნდა დამჯდომოდა უნდა გამეგო, რაღაც აკვიატება იყო, პრინციპის საკითხი. პირდაპირ არ მინდოდა დამეწყო ქალბატონთან მასზე საუბარი აშკარა იყო მან ბევრი რამ იცოდა და როგორმე უნდა ამელაპარაკებინა.