SHAME(8)

-მოკლავდი?(აივნის მოაჯირზე მიყუდებულ გეგას თითქმის ვერ ვხედავ იმდენად არის სიგარეტის კვამლში გახვეული, მაგრამ ვგრძნობ ის მოჭუტულ ალუჩისფერ თვალებს და გამომცდელ მზერას) -ვის?(არაფრისმთქმელი სახის გამომეტყველებით მივჩერებოდი იმ იმედით რომ მიხვდებოდა

SHAME(7)

-გაიმეორე მეთქი შე არარობავ! გაიმეორ თქვი! რაო თარაშ წილოსანი ვინ არისო?! მიდი ამოღერღე მიდიიი! გეფიცები რომ მაგ მახინჯ შუბლს გაგიხვრეტ! ხელი არ ამიკანკალდება გოგო! ვის უბედავ? ენა როგორ გიბრუნდება რომელიმე წილოსანზე რომ მაგდენს ბედავ?! არ იცი ვინ

SHAME (6)

არ ვიცი რამდენ ხანს ვიდექი კარის წინ გაყინული, ფიზიკურად არ მციოდა სისხლგაყინული, ემოციებ გაყინული, ბავშვობაგაყინული, იმედგაცრუებული და უსულო.. ვიცი რომ უმამოდ გავიზარდე.. მიგვატოვა ძალიან პატარა ვიყავიი როდესაც მიმატოვა... გგონიათ სხვა ქვეყანაში

SHAME 5

..მალე დედა გახდებით.. ..მალე დედა გახდებით.. ..მალე დედა გახდებით..

shame 4

მოსაღამოვდა ნინაკა სახლში დატვირთული მოვიდა .. მთელი სუპერმარკეტი გამოუზიდავს ყველანაირი სახის შოკოლადი წვენი და ხილი მომიტანა რა გასაკვირია ამ ხნის უნახავ შვილს თავზე რომ ევლებოდა. შვილს რომელიც საერთოდ არ იმსახურებდა ამ ყველაფერს .. ზოგადად

shame 3

ვინმეს რომ ეკითხა როგორ ვიმგზავრე ალბათ 1 კვირა საჭირო სიტყვენის ძებნას მოვუნდებოდი რომ როგორმე ეს კოშმარი ამეღწერა .. როგორც იქნა ავსტრიაში ჩავედი, მგზავრობის გარდა ამას ყველაფერი ერქვა უკან ქალი მეჯდა ?! ქალი კიარა ცარიელი პროვოკაცია იყო

shame (2)

მე აღარ ვიყავი ძველი ელენე მე აღარ ვიცნოვდი ჩემს თავს და გოგო რომელიც ჩემი სხეულით ქუჩაში მიაბიჯებდა სულ სხვა იყო .. ჩემგან რადიკალურად განსხვავებული

shame (საცდელი)

ჩემს ქუჩას უხმოდ მძიმე ნაბიჯებით მივუყვებოდი. ირგვლივ ყველა გამვლელს გაფართოებული თვალებით ვუყურებდი მეგონა ყველა ჩემსკენ იშვერდა თითს. მეგონა ყველასთვის მე ვიყავი განსჯის საგანი. შერცხვენილი და განადგურებული მძიმედ ვდგამდი ნაბიჯებს თან თავბრუ