არ მავიწყდება
არ მავიწყდება მის თვალები ნაზი არ მავიწყდება მისი თვალების ბრაზი არ მავიწყდება ჩემი კისკისა არ მავიწყდება ფასი მიყვარხარ სიტყვისაწამოდი, არ დარჩე!
ეს ამბავი იესესა და ლორელაის სრულიად წარმოუდგენელ ურთიერთობაზეა აწყობილი. კითხვის დროს, ვინ იესეში აღმოჩენსა საკუთარ თავს და ვინ ლორელაიში, მგარამ აუცილებლად ყველა თავისას დაინახავს და იგრძნობს...ვუყვარვარ - არ ვუყვარვარ
სევდა და სევდიანი ღიმილები,ზაფხულის უჩვეულო სურათია,უგულოდ გავაფუჭე გვირილები,ვუყვარვარ - არ ვუყვარვარ, სულ ერთია...ფიქრებში ჩაძირული როიალი,საათი აღარც მახსოვს რომელია,ქუჩები მარტოდ მარტომ მოვიარე,მე არ ვარ მარტოსული, უბრალოდ ასე მეგონა...
ისევ მინდება, სადღაც ბნელ კუთხეში ვეგდო იატაკზე, მიყუჩული, მთვარის შუქით განათებულ გარემოს გადავხედო და ამით ჩემი სული გათავისუფლდება, აივსება დამშრალი, აყვავდება, ატმის ყვავილივით გაიფურჩქნება და ვიგრძნობ იმ ნირვანას რომელსაც ვერავინ და ვერაფერისიყვარული მარტო გულის ტკენა არ არის
სიყვარული მარტო გულის ტკენა არ არის როცა ვიღაც გულს გტკენს შენ მთელი სმყარო ბრუნავს შენს გარშემო გონია რომ მალე დაგემხობა თავზე, ამბობენ რომ ვინმე არ უნდა გიყვარდესო მაგრამ ესე არა ცხოვრება სიყვარულის გარეშე იცხოვრებთ ან სითბოს გარეშე სიყვარული არარ უნდა გამეშვი...
"არ უნდა დამეჯერებინა, პირველად დაგიჯერე,არ გავჯიუტდი, არ უნდა წავსულიყავი".......რომ არ უნდა გიყვარდეს სრულად (დასასრული)
ვიდრე მე სამზარეულოში ვიჯექი და ლელას სუფრასთან მიტანამდე ვუჭამდი კერძებს, ბაღში გასასვლელი კარიდან, ბავშვებთან ერთად ცეკვა-თამაშით შემოცვივდნენ გოგი, ნანა და ლალიკო. მათთან სწრაფად გაჩნდა დიმა, ალექსანდრე და ანა გულში ჩაიკრა. მათი სახითშენს გულს არ ესმის
მზე ისევ სხივებს ყვავილებს ესვრის, ტოტზე ფოთლები გაყვითლდა, შეხმა, ფოთლის შრიალი შენს ყურებს ესმის, შენს გაყინულ სულს არ ესმის ეს ხმა....რომ არ უნდა გიყვარდეს (27 თავი)
- ახლა? - კიდევ ერთი ღრმა ჩასუნთქვა. ისე ხშირად ივსებდა ფილტვებს ჰაერით, თითქოს ჩემი წილიც მიჰქონდა და მე აღარ მყოფნიდა. - თუ მინდა რომ „ჩვენ“ ისევ ვიარსებოთ, თუ მინდა რომ ისევ ბედნიერს და ლაღს გიყურო, თუ მინდა რომ ისევ დაგიბრუნდო, ახლა შენი...რომ არ უნდა გიყვარდეს (26 თავი)
ხელში ამიყვანა, საწოლზე დამაწვინდა , გვერდით მომიწვა და მთელი ძალით მიმიკრა. ვერც სინაზეს იჩენდა, ვერც ძალას ზომავდა. ისე მიხუტებდა თითქოს უკანასკნელი იყო. თითქოს ჩემს სითბოსა და სურნელს იმახსოვრებდა. ძალიან მეუცნაურა, მაგრამ ფიქრი არ დამცალდა,ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.

