ბალთაზარი (წიგნი 2)

- სებასტიან.. სეებააასტიააან.. - სებასტიანმა ცივი, მშვიდი სახით დინჯად შემოაბიჯა სამეფო დარბაზში. ის იყო უნდა გაეღიმა, დამინახა როგორ ვეგდე დაბლა და შავი კვამლი ამომდიოდა პირიდან.

ბალთაზარი (წიგნი 2)

პალატაში წამლის, ნესტის და ნარცისების სასიამოვნო სურნელი იდგა. ჰო, ნარცისები, ვიღაცას ნარცისები მოუტანია. უეცრად არნახულმა სიხარულმა ამიტანა. ნუთუ მოვიდა?!- ფელიააა, ფელიააააა

ბალთაზარი (წიგნი 2)

დილით უცნაურად შეშინებულმა გავიღვიძე. ყველაფერი რიგზე იყო. ჩემს ოთახში ვიყავი. დედაჩემი რაღაცას ალაგებდა იქვე, შორიახლოს. ალბათ დილით შემოვიდა. პირველად ის მეუცნაურა რომ კარის ხმა ვერ გავიგე.

ბალთაზარი

ვიღაცის ყოვლისშემძლე ხელმა ჯერ საავადმყოფოს პალატა გააქრო თვალსაწიერიდან, შემდეგ კი ფართო, ტრიალ მინდორზე აღმოვჩნდი. ზურმუხტისფრად ხასხასებდა არემარე, ხელმარცხნივ, ჩემგან ოდნავ მოშორებით, კუდფუმფულა, თეთრი ბაჭიები დაკუსკუსებდნენ. პატარა ტუჩებს

ბალთაზარი (წიგნი პირველი სრულად)

შხაპის ქვეშ ვდგავარ ალბათ უკვე ორი–სამი საათი იქნება და ვფიქრობ, წყლის ჭავლს ვუშვერ ხელის გულებს, სახეზე ვისხამ, წვეთები სწრაფ–სწრაფად მესხმება სხეულზე, ვეთამაშები და კონცენტრაციას უფრო ვერ ვახერხებ.. გარეთ აუტანელი სიცხეა, აგვისტოს შუა რიცხვებია.

ბალთაზარი

ჰო, ჩემი ფერია სიზმარშია. მოგიყვებოდი, სიზმარს, ჩემო მკითხველო, თუნდაც იმისთვის რომ მეჩვენებინა რამდენად ლამაზი სული აქვს სიყვარულს, მაგრამ მოდი, ნუ მოვპარავთ ოცნებას პატარა ფერიას, მივანებოთ ტკბილ ძილს და ისიც ვიკმაროთ რომ შეგვიძლია მისი ყურებით

ბალთაზარი

ძლიერ ვწუხვარ, ჩემო ტკბილო და მურაბა მკითხველო, რომ ამდენი ხანი გალოდინეთ მას მერე, რაც ასე გულანთებული მოჰყვებოდით ჩვენი ცხოვრების გზას. არ ვიცი, რას გრძნობს ადამიანი, როცა პატარა, საცალფეხო ბილიკს მიუყვება, არ იცის, სად მიიყვანს ეს პატარა,