გალაკტიონი

მე სული ვარ შემოქმედი, შეუზღუდველ სულთა თანა, სამუდამო როგორც ღმერთი, და უძლევი ვით სატანა... გალაკტიონი.

გალაკტიონი ყოფილა სტუმრად

როდესაც ღამე იმეფებს ცაზე, როდესაც ფიქრები ცდება აზრებს, როდესაც ვარაკვლავები ჩნდებიან ცაზე, მაშინ იწყება აზრების ბრძოლა, რომელასაც მოჰყვება უაზრო რითმა, დიდ პოეთა ტიტანური ორთაბრძოლა,

მე,შენ და გალაკტიონი (დასასრული)

-რა და მანონის დაურეკე,მეჯავარის კაბა აირჩიოს,მე და შენ კი წავალთ და გალაკტიონი ლექსებს წავიკითხავთ,იმიტომ რომ სულ პირველად შენს თვალებს ფხიზელმა მისი წყალობით შევეჩეხე.

მე,შენ და გალაკტიონი (V თავი)

-ანია თქვი აწი ვინ არის. -აბელი,აბელ მენაბდე.-თავი ჩაღუნა და თმაში შეიცურა ხელი. -არ არსებობს…ის ტიპი,მორაგბე,ყაზბეგში რომ ვნახეთ?კაპიტანი?-მანონიმ ამოიჩურჩულა და დაქალისგან მხოლოდ უხომ თანხმობა მიიღო.

მე,შენ და გალაკტიონი (IV თავი)

-დადებითი რომ აღმოჩნდეს მერე რა ვქნა? -მხოლოდ ის ვიცი,რომ დედაშენს ვეტყვით და ჩვენ სამი ერთად გავზრდით. -მომავალი დამენგრევა მანონი.

მე,შენ და გალაკტიონი (||| თავი)

-ყაზბეგში რომ ფოტოაპარატიანი გოგო იყო,ანანია… -შენ ბიჭო ხომ არ გაუბერე?შენ არ ამბობდი,მაგ გოგომ მაგრად მიქარა ჩემთანო? -კი… -მერე,ახლა ამბობ რომ გიყვარს? -ეგ არ მითქვამს,პროსტა გეუბნები,რომ ვიპოვე. -სასწრაფოდ ჩემთან მოდი.

მე,შენ და გალაკტიონი (II თავი)

მანქანიდან უყურებდა,როგორ ცდილობდა გზაზე გადასვლას და თავის არიდებას ბორბლებისგან. წამით ეჭვიც კი შეეპარა,გვერდით მართლა ის თუ ყავდა ვინც სჭირდებოდა. მაგრამ,შემდეგ ისევ ბრაზმა მოიცვა გონება.

მე და გალაკტიონი

ღამით, როდესაც ყველამ დამტოვა, გალაკტიონი დადგა ჩემს გვერდით. იმ ღამით იყო წვიმა და თოვა და მე ვტკბებოდი ბახით და ვერდით! გალაკტიონი ერთადერთია, ვინც გამიგებდა ახლა მალულად... ის პოეზიის ერთი ღმერთია, ვინც ამ ტკივილებს ხედავს ფარულად!

მე შენ და გალაკტიონი

ალბათ ყველას გაგიგიათ, ტრფობა მერის სილამაზის! ალბათ თქვენც გიოცნებიათ, მსგავსი ქალის მისაბაძის! ალბათ მასზე არ დაწერდა ერთხელ მაინც რომ ენახე! შენზე ფიქრებს გადასცემდა ყველას, გულს რომ შეენახე! შეიძლება ერთი ნახვით მას შენ შეყვარებოდი, მერის შენი