შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
გვიანი სიყვარული (თავი 3)
ისტორია

გვიანი სიყვარული (თავი 3)

10-08-2024, 15:48
ავტორი
411
0
+
ცოტა ხანში უკვე ყველა კომფორტულად იყო, ბავშვებმა ცეკვა დაიწყეს. მაგ მომენტში გავთამამდი და ქეთასკენ დავაპირე წასვლა.
გვიანი სიყვარული (თავი 2)
ისტორია

გვიანი სიყვარული (თავი 2)

6-08-2024, 13:52
ავტორი
655
1
+
აი ამ წამიდან კი იწყება ის რაც არ უნდა დაწყებულიყო, ის რასაც არ უნდა მივხვედრილიყავი......
გვიანი სიყვარული
ისტორია

გვიანი სიყვარული

3-08-2024, 16:59
ავტორი
868
1
+
10 წუთის შემდეგ საბოლოოდ გამოვიდა და მისი გაცნობის შესაძლებლობაც მომეცა. როგორც ჩანს გიორგის გარდა არავინ იცოდა რომ ის სახლში იყო.
და ეს შეხვედრაც არის გვიანი
ლექსები

და ეს შეხვედრაც არის გვიანი

13-02-2021, 00:51
ავტორი
1 340
0
+
და ეს შეხვედრაც არის გვიანი იყო დრო, როცა ნიავქარს ვგავდი,სანამ არ შეგხვდი მაცდურად, ნავსად,და რომ მცოდნოდა, რამ მახვილს მკრავდი,ეგება არც კი შეგყროდი არსად.ბედს ალბათ ვერსით ვერ გაექცევი,ცივი სადავე
გვიანი არ არის (სრულად)
ისტორია

გვიანი არ არის (სრულად)

1-08-2020, 23:53
ავტორი
14 916
18
+
ისინი სცენაზე შედგნენ სიყვარულისთვის დამახასიათებელი კულმინაციის სათამაშოდ და ერთმანეთის ბაგეებს უწილადეს წლების მანძილზე შენახული, გულში მოფუთფუთე ნაზი გრძნობები.
იყო გვიანი
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი

იყო გვიანი

5-10-2018, 00:53
ავტორი
1 533
0
+
გრძნობა-განცდებმა ისე წამლეკეს, სულ შევიშალე, გონმაც დამტოვა, თვალს რომ ვახილე, იყო გვიანი, მთელი სამყარო თითქოს მქოლავდა. საკუთარი თავის გამკვირვებოდა, სხვებზე რაღა ვთქვა, იყო გვიანი...
გვიანი შემოდგომის ვალსი .1.
ისტორია

გვიანი შემოდგომის ვალსი .1.

18-05-2018, 19:01
ავტორი
1 365
7
+
ჯერ კიდევ მძინარემ ვიგრძენი ნაზი შეხება.. კოცნა ლოყაზე, შემდეგ კი მხარზე.. ოდნავ მჩხვლეტავი წვერის შეხებაზე შევიშმუშნე და გამოღვიძების პირას მყოფმა გავიღიმე.. ახლა მე მივეკარი მას და ხარბად ჩავისუნთქე
სხვა საუკუნის მგზავრი გვიანი
ჩანახატი

სხვა საუკუნის მგზავრი გვიანი

12-10-2016, 22:17
ავტორი
1 493
3
+
ძველ ქვაფენილს პატარა ,,პოვოსკას" მსგავსი ეტლი მიუყვებოდა, ჯერ მზეც არ იყო ამოწვერილი და ირგვლივ არსებული ნისლი უფო შიშის გრძნობას ქმნიდა, ვიდრე სენტიმენტალობას.ზამთარი იყო, თუმცა დედა ბუნებას სამყაროსთვის არ შემოებერტყა თავისი თეთრი საბურველი,