დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 12)

მშვიდად იჯდა ალექსანდრე სავარძელზე, მის ფეხებზე ელენეს თავი დაედო და მშვიდად ისვენებდნენ, არცერთი ხმას არ ირებდა, არ უნდოდათ სიჩუმის დარღვევა. სათქმელიც არაფერი ჰქონდათ. სიჩუმე კარზე ზარის ხმამ დაარღვია. -მე გავაღებ! -თქვა ალექსანდრემ და კარისკენ

პაპასკირი და ბაბუციძე 3

-ანუ ? -ანუ ზოგჯერ პაციენტს უბრალოდ მიზეზი სჭირდება გაღვიძებისთვის მეტი არაფერი, რაღაც რის გამოც ბრძოლა ენდომება. ისევ იმედიანი თვალებით მიაჩერდა ექიმი ბიჭებს და კლინიკს თეთრ კედლებში გაუჩინარდა. ბიჭებმ,ა ვერაფერი გაიგეს მისი ნათქვამიდან , ან

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 11)

ალექსანდრე ნერვიულად დადიოდა, არ იცოდა რა ხდებოდა, მალევე ექიმიც გამოვიდა და ალექსანდრეც წამში მასთან გაჩნდა.-ექიმო როგორ არის ჩემი ცოლი?!-იკითხა ანერვიულებულმა ალექსანდრემ.-დამშვიდდით

რა ვქნა კარგო ,მიყვარდება მარტივად და ძალიან...

რა ვქნა კარგო მიყვარდება, მარტივად და ძალიან,გული ერთხელ დაინახავს შეიყვარებს უგონოდ,ნუ მეტყვი რომ მოცლილი ვარ,ამისთვის სულ მცალია,შევიყვარებ ერთხელ ვინმეს და არ დავთმობ უომოდ.მე რას მერჩი

ცისფერი სასახლე (I და V თავები)

ვენიტატის სამეფოს არასდროს უგრძვნია ზღვის ტალღები, უფლის სიყვარული და სამართალი. რომანში აღწერილია სასტიკი მონარქის ხანის შესახებ, მოთხრობილია დედოფლისა და უცნობი მხატვრის სიყვარულის ამბავი. კითხვისას იმოგზაურებთ სამყაროში, რომელიც სავსეა ვნებითა

პაპასკირი და ბაბუციძე 2

პაპასკირი კი ცოცხალი იყო და იმ უფერულ პალატაში იწვა მაგრამ , უჭირდათ , რომ წარმოიდგენდნენ რომ შეიძლებოდა არ გაეღვიძა ზუსტად ისე ემართებოდათ. ! იმ განსხვავებით რომ ეჭიდებოდნენ მისი გაღვიძების იმედს.

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 10)

ალექსანდრე გაქვევბული იდგა, რა უნდა ექნა?! ის დათანხმდა! ის ბავშვი ხომ მისი შვილი იყო! დათანხმდა თაკოს! წაიყვანდა ბაკურიანში! -კარგი! წაგიყვან ბაკურიანში, მხოლოდ ორი დღით!-მკაცრად უთხრა ალექსანდრემ თაკოს. -აუუუ, კარგი ხო-მოწყენილმა თქვა თაკომ და

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 9)

მეორე დღე გათენდა, გათენდა წვიმიანი დღე. ისეთი წვიმა იყო გეგონებოდათ ცა ჩამოიქცევაო. თითქოს სამყარო რაღაცას გრძნობდა, რაღაცა ისეთს გვაუწყებდა. ელენეს და ალექსანდრეს კი ამ დროს ტკბილად ეძინათ, ერთმანეთზე ჩახუტებულებს. ალექსანდრე გულაღმა იწვა დიდ

ლოდინი,ლოდინი და ლოდინი...

ოცნებებში ყველაფერი სხვაგვარადაა.იმის წარმოდგენა,რომ ჩემთან ხარ იმაზე ადვილია,ვიდრე რეალობას გავუსწორო თვალი.არ აქვს აზრი რამდენი ხანი გავა,ჩემი გრძნობა უცვლელია და ალბათ,არც შეიცვლება.ჩემში ცხოვრობ,ის დღე,როცა ვერ გხედავ,ჩემთვის დაკარგულია.რა იყო

სიყვარული და ტყუილი (2 თავი)

ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის იმედია მოგეწონებათ ბევრი შეცდომა დავუშვი, რადგან ცუდ სიტუაციაში მომიხდა დაწერა ისეთები დაიწყო მეც კი გავგიჟდი რა ფანტაზია მაქვს თქო შენიშვნები მითხარით.