პირველი და უკანასკნელი (2 თავი)

ესეც შეპირებული მეორე თავი,პატარა სიყავრულის ისტორიისა .პატარა სულელ გოგოზე და ყველასთვის ცნობილ და სიმპატიურ ბიჭზე.შეშინდა ,ვერ გაეგო თუ რა მოხდა გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო წელზე ვიღაცის ხელები,რომ იგრძნო და ფეხზე

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები

გამარჯობა მე "ონლაინ გოგო" ვარ გრძელთმიანი მაქვს თაფლისფერი თვალები არმიყვარს სხვისი პირადის ქექვა მოკლედ ვიტყვი ბევრი წიგნი მაქვს წაკითხული ონლაინ გოგი,გიკი გოგო და ასე შემდეგგ ამ წიგნებში თითქოს საკუთარ თავს ვპოულობდი თითქმის ერთნაირი ისტორიები

პირველი და უკანასკნელი (საცდელი)

ისტორია მოთხრობილია გოგონაზე რომელიც სოფლიდან ქალაქში საწავლებლად ჩდის,ის ძალიან მორცხვია თუმცა საყვარელი და ლამაზი.რამდენიმე ხნის შემდეგ კი მას გულში უვარდება ბიწი რომელიც თითქმის მთელმა ქალაქმა და უნივერსიტეტმა იცის და იცნობს. ერთი ჩვეულებრივი

სიყვარული, ყველაზე დიდი და ძლიერი

თვალებს ვახელ და ვხედავ პალატას,ნათელს მაგრამ თან ბნელს მიჭირს სუნთქვა,მესმის ჩემი სახელი რომელსაც განწირულად ყვირიან "კესო"ბოლოს მაინც თვალთ მიბნელდება ყურში კი კვლავ ჩამესმის კივილი,კივილი,საშინელი კივილი"კესოო"

სხვა ხედი (III და IV თავები)

თუ ოდესმე გიცდიათ რამე დაგეწერათ, მაშინ ის გრძნობაც გექნებათ გამოცდილი, როცა ყველა უჯრედით გრძნობ, სხეულში როგორ დაქრიან ერთმანეთში არეული გამოსახულებები, გწყურია თავი მოუყარო, ააწყო და უფუნქციოდ მოხეტიალე ასოებს ერთად შეკინძულს სიცოცხლე აჩუქო.

მეგრელი და სვანი. (2)

ჩვენმა სასტავმა ავიტეხეთ საღამოს კლუბში წავიდეთო, ნანუკამ , რომ გაიგო გეგიც მოდისო ლამის უკვე კლუბში დაგვხვდა! ნეტავ შეაგნებინოს ვინმემ , რომ გეგის ლილე უყვარს, უუუყყყვააარს! ჰო, რა ვქნათ?! ვერ ხდება ყველაფერი ისე ამ ცხოვრებაში, როგორც ჩვენ გვინდა!

იყო და არა იყო რა...

ყველაფერი ჩვეულებრივად დაიწყო. მე-5 კლასის დასაწყისში გადავედი ახალ სკოლაში.ვნერვიულობდი,მაინტერესებდა როგორ შემხვდებოდნენ ახალი კლასელები,ვინ როგორი იყო,ყველაფერი მაინტერესებდა.დადგა ეს დროც.მივედი...ნორმალურად შემხვდა ყველა,ძველი ბაღელიც და

მეგრელი და სვანი. (1)

სიყვარული იცით როდისაა ნამდვილი? არაფრით გამორჩეული, ჩვეულებრივი ადამიანი, რომ ხარ , მაგრამ „ის“ ისეთს მიგიღებს , როგორიც ხარ. მას ჭირდები უბრალოდ შენ, ჩვეულებრივი და ამავდროულად მისთვის ყველაზე არაჩვეულებრივი,

ჯიუტი და მისი სვანი (დასასრული)

-ვინმეს ელოდებოდი? გაკვირვებულმა მხრები აიჩეჩა და წამოდგა -აქ დარჩი მე გავაღებ! მითხრა და კარისკენ გასწია, თუმცა ცნობისმოყვარეობამ მსძლია და უკან გავყევი, კარების გაღების თანავე ადგილზე გავშეშდი და წინ მდგომ სილუეტს გაკვირვებული და გაოცებული

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 14)

ნეტა იცოდე, როგორ მინდიხარ.. ძალა გამოცლილმა ხელებიც ძირს ჩამოვყარე და უარესად ავეკარი მას, და სწორედ ამდროს გადამიწია მაისურის ცალი სალტე და მხარზე გადავიდა სველი კოცნებით, და სწორედ ამ დროს ვერ შევუკავე თავი და კვნესა აღმომხდა, მანაც გახელებულმა