"დაბრუნება ორი კვირით" (5)

არავის აბრალდებდა თავის სიბრმავეს, სიმდიდრის და გავლენის პრიალა ცელოფანი მანამ უფრიალეს თვალწინ სანამ ხელში ჩაგდება მთავარ მამოძრავებელ ძალად არ გაიხადა.დაყრუვდა და დაბრმავდა ეკატერინე, ჯორჯაძეების დიდებულმა სამყარომ

"დაბრუნება ორი კვირით" (4)

ანარეკლს,რომელსაც ეს წლები ასე გაურბოდა მზერა გაუშტერა.ეზიზღებოდა დავით ჯორჯაძე,არადა ის ერთადერთი იყო ვინც კატოს ნამდვილი სახე დაინახა, ალბათ იმიტომ რომ თავადვე შექმნა ეკატერინე,ზუსტად ისეთი როგორიც სჭირდებოდა.

"დაბრუნება ორი კვირით" (3)

სამყარომ მოძრაობა დაიწყო და ზღვაც თითქოს ვეღარ ეტეოდა თავის ტყავში.ქალბატონმა ეკატერინემ იცოდა როგორ ეთამაშა,საკუთარი ცხოვრება უნდა დაებრუნებინა და უკვე მოფიქრებული ჰქონდა ვისი ცხოვრების ფასად გააკეთებდა ამას.

"დაბრუნება ორი კვირით" (2)

კატომ თვალთახედვა გაყინა და მანამ უყურა თვალებში სანამ მისი ადრესატის მაგიდიდან ნაცნობმა სახეებმა ფრთხილად არ გამოხედეს და მერე ერთიანად აიშალნენ წასასვლელად. ის ხომ მხოლოდ ახლა მიხვდა,მისი ჩამოსვლა გასკდა და ნაწილები

"დაბრუნება ორი კვირით"

...სიმშვიდის შეგრძნება მხოლოდ იმ ერთმა სახემ დაუბრუნა, რომელსაც სახეზე აეკრო თავისი ჩვეული ღიმილი და ერთ ადგილზე დამდგარი ამ თავისი სახით ისეთ სიყვარულს აფრქვევდა, წამიერად მოეჩვენა ხელები ფართოდ აქვს გაშლილი გულში

დაბრუნება (დასასრული)

ქარბორბალასავით შემოვარდნილ ლუკას და მის სიტყვებს გონებში მილიონჯერ ვატრიალებდი იმის მიუხედავად, რომ ლუკამ ორი საათის წინ მომიყვა ყველაფერი, თორნიკე სამზარეულოდან ყავით სავსე ჭიქით გამოვიდა და გვერდზე მომიჯდა -წარმოგიდგენია თორნიკე? არა, გჯერა შენ

დაბრუნება ( 5 თავი)

ორი კვირა გავიდა მამას გარდაცვალებიდან, თორნიკე დაჟინებით მთხოვდა, რომ ცოტა ხნით განსატვირთად სადმე წავსულიყავი, სადაც მარტო ვიქნებოდი და ბოლო დროინდელი მომხდარი ამბების გაანალიზებას შევძლებდი, ანდროს თავად მიხედავდა, რა თქმა უნდა მას ვენდობოდი და

დაბრუნება ( 4 თავი)

დილით თვალები ზანტად გავახილე, თუ კი ოდესმე ემოციურად დაღლილი და დაცარელებული ყოფილხართ მარტივად მიხვდებით ჩემს მდგომარეობას, რამდენიმეწუთის განმავლობაში გაუნძრევლად, ფანჯარაში ერთ წერტილს ვუყურებდი, საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი და ეს იყო ჩემთვის

დაბრუნება ( 3 თავი)

-გამარჯობა ლუკა -როგორ ხარ? - მეკითხება და თვალებში მიყურებს, უეცრად გულის არეში ტკივილს ვგრძნობ და ვერც ვიაზრებ ისე ვპასუხობ -მე ძალიან კარგად ვარ ლუკა, ძალიან კარგად - უაზროდ, მაგრამ ნერვიულობისგან მეცინება

დაბრუნება ( 2 თავი)

წუხანდელმა დამღლელმა და ემოციურმა საღამომ ჩემზე ნამდვილად იმოქმედა, დილა იყო სადღაც 10 საათი, რომ გამეღვიძა და სასწრაფოდ დავიწყე სამსახურში წასასვლელად მომზადება.