დღეს ისევ ყელში მაქვს ცხოვრება

..მეც ქვევით დავუყევი კიბეებს. ქარი ქრის, მაგრამ შენ არ გცივა, არ წვიმს და მე მაინც ვსველდები... უბრალო წამები მაცვივა, უბრალო დღეებით ვბერდები.

ნუ წახვალ დღეს (3)

-ნუ მირბიხარ, მერე რა და შენთვის ვარ რაღაც -თქვა ბიჭმა და გააგრძელა -რომ არ ვიყო არც კი დაიმახსოვრებდი არუთინოვისგან წამოროშულ ვიღაც ბიჭის სახელს, ხომ მართალია მე არც კი მითქვამს ჩემი სახელი..-არც მიკითხავს

ნუ წახვალ დღეს (2)

- ნუ გეშინია, იდიოტები არიან- გოგონას უნდოდა ეპასუხა, რომ არ ეშინოდა , თუმცა ბიჭი მაშინვე მიბრუნდა:- დემეტრე , ეს შენ არ გეხება - უთხრა იმ ბიჭმა ,რომელიც ეღობებოდა ანას, გოგონა გაოცებული იდგა და უყურებდა ბიჭებს, თუ როგორ შემოხვეოდნენ

მაშინ, აგვისტოს იმ ხუთ დღეს...

''08.08.2008. სეირნობის შემდეგ შინ რომ ვბრუნდებით, დედა ტელევიზორს რთავს. უცებ სახე ეცვლება და მობილურით სადღაც რეკავს, მერე კი ამბობს, რომ ჩვენი მეზობლის სოფელი დაბომბეს. შემდეგ ვიგებთ, რომ ის ოჯახი ახლა რუსთავშია, მაგრამ რჩება მთავარი და

ნუ წახვალ დღეს (1)

- სად არიან აბა შენი დამცველები? მარტო დაგტოვეს? აჰაჰ - ანას ხელები უკანკალებდა უკვე , როდესაც იყურებოდა ბიჭის დიდრონ თვალებში , რომლებშიც რაღაც საშიში იკითხებოდა.. -გამატარე-მეთქი - უნდოდა მკაცრად გამოსვლოდა ეს ნათქვამი მას ,მაგრამ არ გამოუვიდა. -

იცი დღეს დავრწმუნდი აისი შენია

იცი დღეს დავრწმუნდი აისი შენია ამ გულში დაისად ყოველდღე ეშვები ქალაქში ჩვენს ამბებს ხმამაღლა ჰყვებიან თუ როგორ გაიდგი ამ გულში ფესვები ჰყვებიან თუ როგორ დაგხატე ზეცაზე და ვარსკვლავთ სიყვითლით თუ როგორ აენთე ვყვირივარ ცხოვრების

და დღეს...

დამტვრეულ სახლის ფიცრებს ვადარებ გრძნობას, გრძნობას, რომელსაც სულ, ყველა დღე ფიცარს აკლებდი. "სიყვარულისთვის" იგონებდი ათას სიცრუეს და ფუჭ ოცნებებს რეალობის სახელს არქმევდი...

დღეს დაამხე.. საქართველო ხვალ ფერფლიდან აღდგება!

ჯერაც სისხლი მოთქრიალებს შენგრეული მკერდიდან, და ღიაა ნატყვიარი კვლავაც მკერდის არეში, ჯერ შუბი არ გამოეღოთ უგნურთ ქრისტეს ფერდიდან, უკვე სისხლი იღვრებოდა დედის წილხვედრ მხარეში. მესვეურნი გადაღლილან მოსისხარის ფერებით, შესჩუხჩუხებს, ძმათა სისხლი

წამოდექით შეეგებეთ ძვირფასებო დღეს ილია საქართველოს ლოცავს.

დღე და ღამე ჩვენს ლოცვებში ატარებს და ამ ლოცვებით ღვთის დიდებით გვმოსავს წამოდექით შეეგებეთ ძვირფასებო დღეს ილია საქართველოს ლოცავს.

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა, თითქოს ლოდინიც გათანგულა ცრუ მოლოდინით,