უშენობა ვისწავლე (11)
ემილი საპირფარეშოდან გამოვედი ისე მოვიქცევი თითქოს არაფერი მომხდარა არ მივცემ უფლებას დამამციროს გამოწვევას ვიღებ კოცნას სულ მახსენებს ხოდა ახლა ჩემი ჯერია ისე უნდა გავაკეთო საერთოდ სეწყვიტოს ჩემთან კონტაქტიც კიუშენობა ვისწავლე(10)
ბიჭებმა მთელი ღამე გაათენეს არანაირი სიახლე სამაშველო სამსახურიც ვერ მუშაობდა ცუდი ამინდის გამო ნერვიულობა იმატებდა -შეგვიძლია წავიდეთ -ჩვენც წამოვალთ ჩვენი მანქანით-ალექსანდრე -მგონი სჯობს დარჩეთუშენობა ვისწავლე(9)
-აუ ბავსვებო ემილის ვერ ვურეკავ გამორთული აქვს და ხომ არ იცით რა ხდება?-ნატა -ვერ მე დავურეკე-გუგა -დაველოდოთ იმედია ჩართავს-თორნიკე -თქვენი მილოცვები რომ დომოდა ახლა აქ იქნებოდა-ნინიმ გამოყო თავი -მოკეტე რა-ნატაუშენობა ვისწავლე(8)
დღეს მივფრინავთ მე და დედა უნდოდა ახალ წელს აქ შევხვედროდით მაგრამ მე მინდოდა წასვლა ამიტომ დამთანხმდა...თვითმფრინავი მიწას მოშორდა ზევით ზევით დაიწყო სვლა როგორ მინდა შემეძლოს ფრენა მინდა იმ ღრუბელს შევეხო ფანჯრიდან რომ ჩანს...აპირველი სიყვარულიუშენობა ვისწავლე (7)
მალე სკოლის არდადეგები დაიწყება სიმართლე უნდა ვთქვა ალეწსანდრეს ნახვა აღარ მინდა თითქოს მისი მეშინია ჩემი ხელში ჩაგდება უნდა თან ამას თავისი პირით ამბობს აღარ ვენდობი მისთვის არ განვსხვავდები იმ გოგოებისგან ვის სიკვდილშიც დამნაშავეა ვფიქრობ მისგანუშენობა ვისწავლე(6)
ტელეფონის გაბმული ზარი მირღვევს სიმყუდროვეს დედაჩემია ახლა არავისთან საუბრს თავი მაქვს..შეტყობინებას ვუტოვებ რომ კარგად ვარ და ერთი კვირა მარტო მინდ ყოფნა კველაფერს ვხსნი ისიც მიგებს მალევე ზარებია გუგასგან ნატა ალექსანდრე თვითონ ნინიც მირეკავდაუშენობა ვისწავლე 5
შეაფასეთ-ვაუ ემილი რა ფორმაში ხარ ირონიულად მიღიმის ნინი მერე ვაანალიზებ რომ უმოკლესი შორტი თეთრ ტოპთან ერთად მაცვია -ჯანდაბა ვბურტყუნებ ..სწრაფად ავდივარ ერთიან ზედას ვიცმევ და ისევ მათკენ მივდივარ -აბა აქ რას აკეთებთ? -რა სტუმართმოყვარეობააუშენობა ვისწავლე 3
მანქანა დიდ ორ სართულიან სახლთან გაჩერდა ძალიან მომეწონა გარეთ მასპინძლებიც დაგვხვდნენ გავბედნიერდი მათ შორის ალექსანდრე რომ არ იყო დედას ხელი ჩავჭიდე და ამაყად წავედი წინ ბატონი ოთარი გაბრწყინებული თვალებით მიყურებდა -ემილი ჩემო გოგო შენ...როგორუშენობა ვისწავლე 2
მეორე დღეს ავდექი ვეცადე ლამაზად ჩამეცვა მაინც გახარებული ვიყავი გუშინდელი გღით ბავშვების სითბომ გამახარა ახლა მხოლოდ ნატა დარჩა იმედი მაქვს მასთანაც მოვაგვარებ...ტანზე მომდგარი შავი მოკლე კაბა ჩავიცვი ზედ ჯინსის კურტკაუშენობა ვისწავლე
ყველაფერი დაიწყო იმით რომ მე მომიწია სხვა სკოლაში გადასვლა მომიწია შევგუებოდი იმ ფაქტს რომ მალე ჩემს ქალაქს დავტოვებდი...6 წლის ვიყავი როცა მამა გარდამეცვალა მას შემდეგ ლონდონში ვცხოვრობ დედასთან ერთად მამა საკმაოდ წარმატებული ბიზნესმენი იყო ამიტოტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.