სიყვარულის ზღვის ფსკერი

სიყვარულის ზღვის ფსკერიდან მოვდივარ.სიყვარულის საუდომლოებების შესახებ ცნობები მომაქვს.იიქ ფსკერზე,ვიჯექი და საუკუნე გავატარე.მართალია ჯერ საუკუნის არა ვარ მარა.დრო ფარდობითია ! მარტოობაში დრო სხვაგვარად გადის.იწელება,გონების წამება ხდება.შესაბამისად

პატარა გოგონა ზღვის პირას ( მეჩვიდმეტე თავი) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

გვერდით დაგდებულ, ქვიშაში ამოსვრილ ნახევრად გახსნილ ჩანთას გახედა,რომლიდანაც ვერცხლისფერი რევოლვერის ლულა მოჩანდა. თავში ცუდი აზრები უტრიალებდა,ბოთლში დარჩენილი

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთექვსმეტე თავი)

-იარაღი დამიანე ,იარაღი_თქვა მან -რა იარაღი? -აქ ანა იარაღს ინახავდა და ახლა აღარაა.

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთხუთმეტე თავი)

არ მინდა შენი მოსმენა_უთხრა მამაკაცმა-შენ საქციელს გამართლება არ აქვს ანა ,როგორ გგონია იმის მერე როგორც მომექეცი შენთან რამე ურთიერთობა მექნება?

პატარა გოგონა ზღვის პირას მეთოთხმეტე თავი

მაპატიე გთხოვ. _ცრემლმორეულმა თქვა ანამ -ახლა არაფერზე ფიქრი არ შემიძლია_უპასუხა ცივად მამაკაცმა-სად არის ლანა? უნდა მითხრა -გთხოვ მომისმინე...

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცამეტე თავი)

რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთორმეტე თავი)

-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა -ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია -ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთერთმეტე თავი)

-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა -კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ -მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეათე თავი)

-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი ანამ მისი ხელი მოიცილა -კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე -კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცხრე თავი)

-გისმენ_უთხრა ანამ დამიანეს-ხომ მშვიდობაა?-ჯობს ეგ შენ გადაწყვიტო_გაეღიმა დამიანეს.-ახლა მაშინებ_თქვა ანამ-მამა,რა ხდება აღარ ამიხსნით?-შვილო_მიუჯდა გვერდით ბექა-მინდა,რომ დამშვიდდე და ისე მომისმინო-კარგი,კარგი მშვიდად ვარ