ბიჭი ჩიხიდან /თავი 4/

რისთვის ვუბრაზდებოდი მას არ ვიცოდი, იმიტომ რომ ბარში იმ გოგოებთან ერთად მოვიდა?თუ რატომ? ამაზე ვფიქრობდი და ფიქრებში ისე ვიყავი გართული ვერც კი შევამჩნიე როგორ მომიახლოვდნენ უცნობები. -აქ რას აკეთებ? ასეთ დროს თან  მართო? - მკითხა ერთ-ერთმა ირონიული

გრძნობებით თამაში (მეოთხე თავი)

თვალები გავახილე და იმის გაანალიზებისას,რომ ეს ცუდი სიზმარი არიყო უბრალოდ თავი ბალიშში ჩავრგე და ვეცადე თავი რამით დამემშვიდებინა,თუმცა ხელჩასაჭიდი ვერაფერი ვნახე.სიგიჟის ზღვარზე მისულს კარების ხმამ დამაბრუნა რეალობაში.კარებისკენ გახედვაც კი არ

წარსულის ირონია (თავი 2)

მომხდარის შემდეგ, ჩემი მშობლები ზედმეტად ცივად მექცეოდნენ, ფიქრობდნენ, რომ მათი ღირსება შევლახე, არადა წარმოდგენაც კი არ ჰქონდათ რა მოხდა სინამდვილეში და მეც ახსნას აღარ ვაპირებდი...

ცრემლების პრინცესა (მეთექვსმეტე თავი)

- ნუ ბრაზობ. შენ ჩემი სიცოცხლე ხარ... ჩემი სუნთქვა. ჩემი ბედნიერება. გგონია რამე შეიცვალა? გგონია გრძნობა განელდა? ახლა ათასჯერ მეტად მიყვარხარ... ჯანდაბა.... ნეტა მაშინ მეთქვა... ნეტა მაშინ მეთქვა როცა საჭირო იყო...

სამი დღე (7 თავი)

იმდენად სწრაფად მართავდა მანქანას, რომ რამდენიმე წუთში უკვე ცაროს ჭიშკართან იდგა. მკვეთრად დაამუხრუჭა და ისე, რომ ძრავა არ გამოურთავს ეზოში შევარდა. სწრაფად მიუახლოვდა სახლს. დაუკაკუნებლად შეხსნა კარი,

ჩემი სასჯელი ხარ (5თავი)

თორნიკე ძალიან დაინტერესდა იმით თუ რატომ არ გამოჩნდა ამდენი ხნის განმავლობაში ანა და ისევ მიაკითხა ქეთის, რომელიც აშკარად უარესად იყო ვიდრე წინა შეხვედრისას

ცრემლების პრინცესა (მეთხუთმეტე თავი)

- იციი, უამრავჯერ წარმომედგინა როგორი იქნებოდა ჩვენი შეხვედრა. არაერთხელ დავატრიალე გონებაში წარმოსახვით ის კადრები. დღეს რომ იყო, ისეთს ვერ წარმოვდგენდი, თათი.

ცრემლების პრინცესა (მეთოთხმეტე თავი)

- წავიდა.... ის წავიდა... დამტოვა. ყველა მიგვატოვა. როგორ ვიცხოვრო ახლა მე. როგორ ვისუნთქო უიმისოდ. როგორ უნდა ვიარსებო. მე ხომ მისი მბრწყინავი თვალების დანახვა მახალისებდა, მე ხომ მისი სუნთქვა მამშვიდებდა. მე ხომ მისით ვცოცხლობდი. ეხლა რა უნდა

ბიჭი ჩიხიდან /თავი 3/

საკმაოდ სიმოატიური და წარმოსადეგი ჩანდა, ჩემზე ორი თავით მაღალი და ღიმილიც მომხიბვლელი. -იცი მე შავი ქამარი მაქვს კარატეში.-ვცრუე დამაჯერებლად. -ვა, საღოლ, მე კი მესამე კურსზე ვსწავლობ ბიზნესის ფაკულტეტზე. -ეგ რა შუაშია? -მეგონა ჩვენს შესახებ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთერთმეტე თავი)

-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა -კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ -მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?