ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეექვსე)

- ვაიმე გადამრევ შენ რაა, მანახე ერთი რამ გაგაცოფა ასე ძალიან - ჯაკუზიდან ფეხზე წამოვდექი, დიახ დიაახ დემეტრეს წინ სველი სხეულით სრულიად შიშველი ვიდექი, მოურიდებლად გადმოვაბიჯე და პირსახოცი ნელა და აუღელვებლად შემოვიხვიე - აბა რახდება ?- გისმენთ -

თბილისი ცის ქვეშ... თავი 2

მომდევნო ორი დღე სიმშვიდე იყო.დასკვენი რომ ჩემი "სექს-წყვილი"-როგორც მე შევარქვი ისვენებდა.აი მესამე დღეს,უფრო სწორად ღამეს ამბავი ატყდაა მტრისას,კინაღამ ჭკუიდან გადავედი.ისეთი სიტყვები და კვნესა ისმოდა რომ ჭკუიდან გადასასვლელად არაფერი მაკლდა.ასე

ორი მოწმე (თავი 6-7)

-მოკლედ ვერაფერს გეტყვი ყოფილო საქმროვ, მემგონი მსახიობობა უფრო გამოგდის, ფროფესიის შეცვლაზე ხოარ იფიქრებდი?_მხიარული ხმით შემონარნარდა ლილია დუტის გახსნით. მის გაბრწყინებულ თვალებს ცივად ახედა დაჩიმ და ბოლოს მაინც გაეცინა -შენც იგივეს გეტყოდი. აბა?

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 9 )

-დროზე მოიხურე სანამ გავგიჟდი- თვალებდახუჭულმა შეცვლილი ხმით მიბრძანა და მეც ეგრევე დავემორჩილე. თვალი რო გაახილა, ეგრევე კარისკენ წავიდა და მომაძახა- როცა ეგეთ ფორმაში ხარ, არავინ უნდა შემოუშვა ოთახში, კარს საკეტი ტყუილად არ აქვს- კარი გაიხურა და

საუკეთესო ჩემში (თავი1)

დილით,როგორც ყოველთვის ევას ზარმა გამაღვიძა..უნივერსიტეტში მაგვიანდებოდა, 15 წუთში მოვწესრიგდი და სწრაფად ჩავირბინე კიბეებზე,ლიზა ყოველ დილით მანებრივებდა ცხელი კრუასანებით,მაგრამ ისე მაგვიანდებოდა,ყავა მოვსვი და გავვარდი გარეთ..

ორი მოწმე (თავი 5)

ორ წუთიანი სიჩუმე ლილიას ტელეფონმა დაარღვია, გაკვირვებულმა დახედა უცხო ნომერს და მაშინვე უპასუხა. -გისმენთ -გამარჯობა საყვარელო ლილია.

მდუმარე სასტუმრო - მოულოდნელი სტუმარი (თავი 4)

იცი, შენ პირველი ხარ, ვინც ჩემს მანქანაში ზის! - უთხრა მეთიუმ ელის და მანქანა დაქოქა. - მართლა?.. მერე ანას ხომ არ ეწყინება? მორიდებული ხმით ჩაეკითხა ელი, ჟაკეტის ღილები ბოლომდე შეიკრა და მედალიონი შიგნით მოაქცია. - რა უნდა ეწყინოს?.. ბავშვი ხომ არ

ექიმები (თავი მეათე)

თამთა თითქოს მართლა აპოკალიფსს ემსხვერპლაო ძალაგამოცლილი გაოფლილი იწვა და განძრევის საშვალებას არ აძლევდა საკუთარი სხეული. გონს რომ მოვიდა უკვე ლევანის ხელებში იყო მოქცეული. არაფერზე საუბრობდნენ ლეანის გაბადრული სახე თითქოს მთელს ოთახს ანათებდა და

'შუგას დღიური'-7-ე თავი!

ღამე სულ ჩემს ძმაზე ვფიქრობდი... შუაღმისას კი უეცრად ტელეფონმა დამირეკა..(ჰარი იყო-ბანდის მეთური)..ახლა მის ხასიათზე არ ვიყავი თუმცა სწრაფადვე ვუპასუხე რადგან გვერდით ჯიმინი მეწვა,არ მინდოდა გამეღვიძებინა...ისე ტკბილად ეძინა ჩემს მკლავებში...

მე შენამდე (თავი-7)

როგორ მინდოდა რომ ეს წუთი არასოდეს დამთავრებულიყო თუმცა ყველაფერსააქვს დასაწყისიც და დასასრულიც.რას აკეთებ? გაოცებულიხმით მივმართე და ხელი გავაშვებინე,მიუხედავად იმისა რომ ეს არმინდოდა.თუმცა ახლა ხო ყოველთვის,ყველაფერი საწინააღმდეგოდ ხდება. -ხელი