ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 4 )

ზუსტად ორ წუთში ისეთი თავსხმა წვიმა წამოვიდა,მომენტალურად გავბედნიერდი. ჟაკეტი ჩანთაში ჩავაგდე რო დალპობას გადამერჩინა და ტვილდიანს ჩავეხუტე. ვერ შევამჩნიე როგორ მივუახლოვდით სიცილით და ცეკვა-ცეკვით სახლს.

წერილები.(მეოთხე თავი)

ერთხელ შემინიშნავს. როგორ გაფაციცებით მეძებდი როდესაც ჩემი ესემესი მიიღე. ჩვენი ნოემბერი? როგორი გიჟი ღამე იყო! ელენა. ყველა დეტალი მახსოვს, მითხარი, რომ შენც..” *

უსიტყვოდ (თავი 2)

მართლაც მალე გავიდა ესღამე..დილით ლიზიმ თავი მოიწესრიგა სახლი დაალაგა და ბექასთან წავიდა..კარზე ისევ ნახევარი საათი აკაკუნა და ბოლოს გაუღო ბექამ..შორტის ამარა იყო და ისევ ლიზიმ გააღვიძა მაგრამ შეეჩვია უკვე,4წელია ასეხდება..ლიზი ბექას მოეხვია და

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 3 )

ანიტა მისმინე, ძალიან ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი რო ჯერ ადრეა ჩემთვის ოჯახის ექმნა. ძალიან კარგი გოგო ხარ და არ გეგონოს რო არ მიყვარხარ, მიყვარხარ უბრალოდ ეხლა ცოლს მართლა ვერ მოვიყვან. ჯერ არ ვარ ამისთვის მზად. სამსახურიც კი არ მაქვს და ჩემი

დაგიმორჩილებ (თავი მეშვიდე)

მითხრა, მხოლოდ იმ ადამიანს დაუმიზნე ვინც დაიმსახურებსო... რა ეჭვებიც მაქვს ის თუ გამართლა, მაშინ მართლაც მომიწევს მისი მოკვლა... მომიწევს მამის მოკვლა, იმ შემთხვევაში თუ ეს ყველაფერი რაც მითხრეს სიმართლე აღმოჩნდება. მშობელია, მაგრამ არა კარგი, მე

სიყვარული როგორც ასეთი თავი მეორე

სახლში დაღლილ დაქანცული შევდივარ, ჩანთას იქვე ვაგდებ ფეხზე ვიხდი და მკვდარივით მდივანზე ვწვები. ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ და დედას ვურეკავ რომელიც საზღვარგარეთ არის, კერძოდ ამერიკაში, მამიკოც იქ არის მაგრამ ერთმა უბედურმა შემთხვევამ ყველაფერი შეცვალა,

მოახლოება (XII თავი)

ზღურბლთან გაშეშებული ვდგავარ, ნიკას ვერ ვხედავ, ექიმი კი ვენაში რაღაც სითხის შეყვანას ცდილობს, თან აქეთ-იქით იხედება. პანიკა მიტევს და ხმამაღლა ვკივი: -ეს არის, ნიკას მოკვლა უნდა, დაიჭირეთ! ამ დროს ბაჩო და ლევანი შემორბიან პალატაში და კედელთან

სიკვდილმისჯილი (მეექვსე თავი)

თანახმა ვარ. თანახმა ვარ მთელი ცხოვრება შენთან ერთად გავატარო!_ ამ სიტყვებს ვამბობდი და გული ამოვარდნას მქონდა. ხელები მიკანკალებდა და მთელი სამყარო მავიწყდებოდა. მეგონა, რომ ჩვენს მეტი არავინ, აღარ არსებობდა. მთელი სხეულიდან და თვალებიდან

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 2 )

ჩვენ როგორი სამეგობრო გვყავდა იცით? თითქოს არაფრით გამორჩეული მარა ყველაზე შეკრული წრე ვიყავით. ერთი ყველასათვის და ყველა ერთისათვის როა ფრაზა, გვეგონა ჩვენზე იყო დაწერილი და სპეციალურად ჩვენთვის შექმნილი.

სიჩუმე,ჩემთან [5 თავი]

-მარიამ,როგორ ხარ-გამიღიმა ლექსომ,მთელ სახეზე წამოვწითლდი,მეგონა მეჩვენებოდა.ყველას გადავხედე,სიტუაცია რომ გამეაზრებინა.დავწრმუნდი რომ ნამდვილად სალომეს დაბადების დღეზე ვიყავი,ის კი მე მომმართავდა.