ალუბლები 3 თავი (დასასრული)

თვალები ნელა გავახილე, ბუნდოვნად ვხედავდი გარემოს და მხოლოდ მას შემდეგ მივხვდი, რომ დიდხანს და მაგრად ვაჭერდი ქუთუთოებს ერთმანეთს. ქაღალდზე ისევ ხელნაწერი, ლამაზი ასოებით ეწერა: „ხომალდი მარსიდან, საღამოს დაფრინდება.“

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 14)

ნეტა იცოდე, როგორ მინდიხარ.. ძალა გამოცლილმა ხელებიც ძირს ჩამოვყარე და უარესად ავეკარი მას, და სწორედ ამდროს გადამიწია მაისურის ცალი სალტე და მხარზე გადავიდა სველი კოცნებით, და სწორედ ამ დროს ვერ შევუკავე თავი და კვნესა აღმომხდა, მანაც გახელებულმა

მან წერა დამაწყებინა (თავი პირველი)

ჩემს მუდმივად გაყინულ თითებს დავხედე.ციოდა,საშინლად ციოდა.ზამთრის სუსხიან დღეებს სახლში ვატარებდი.და კვამლით სავსე ოთახში ჩემივე ფილტვების მკვლელი ვიყავი.. თითქოს ყველაფერი მქონდა.სახლი,მანქანა,სამსახური..მყავდა მშობლები,მეგობრები.. როგორც

გაშავდა მთვარე 3 თავი

ყურებში სულ დავითის სიტყვები ჩაესმოდა და სიხარულით აღარ იყო.ნატრობდა შემთხვევით თეკლა შეხვედროდა,რომ მისი გეგმები გაენდო,მისგან კი პასუხი მოესმინა რას ფიქრობდა თავად თეკლა.თითქოს იგრძნო თეკლამ გიორგის ჩუმი ძახილი და ისიც შემთხვევით შეხვდა სოფლის

სოხუმსკი (1 თავი)

-დიანა გვაგვიანდება. გესმის გოგო? დიანა ადექითქო! ნახევრად მძინარეს მესმის ბრაზით ნათქვამი სიტყვები და ცალ თცალს ვახელ. -ადექი დროზე! ცოფიანი ძაღლივით დამყურებს ზემოდან. ხმის ამოუღებლად ვდგები საწოლიდან და ხელებს სახეზე ვისვამ. მთქნარებითა და

"ილიანი" (თავი 14)

სწავლის დაწყებიდან მეორე დღეს, ერთ-ერთ ლექციაზე ვიჯექით და გამოცდას განვიხილავდით ჩემი მობილური რომ ამღერდა. დეპარტამენტიდან რეკავდნენ ამიტომ ლექტორმა უფლება მომცა მეპასუხა, სანამ კართან მივიდოდი მოსმენილით ადგილზე გავშეში და გაოცებულმა

ბაბლუანის სათამაშო ( თავი 10 )

- მომბეზრდა ეგ თამაში ჯაყელო! -ეს თამაში შენ დაიწყე,ხომ არ დაგავიწყდა?-ირონიულად შენიშნა -ჰოდა შენ დაამთავრებ!

ალუბლები 2თავი

- მე რატომ არ მახსოვხარ... - უნდა გახსოვდე, ლოლა, უბრალოდ შეუძლებელია, რომ არ გახსოვდე! ჩვენ იმდენი... - მოულოდნელად ჩემკენ გადმოიხარა. ხელები თავზე მომკიდა და მისკენ მიმაბრუნა. -უნდა გახსოვდე!

"ილიანი" (თავი 13)

-საქმეც მაგაშია გიორგიმ რომ თითქმის დაიჯერე ვითომ ვიყო, რომ მენდობოდე იქვე მიარტყამდი და დამიცავდი ნიას მასეთი რამ როგორ აკადრეო, მაგრამ არა, პატარა ბავშვივით გაბუტვა დაიწყე და მთელი დღე არ დამელაპარაკე. რამდენი ადამიანი არიქნება ჩვენი ბედნიერებით

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 8 თავი )

რატიმ გამომხედა და თვალებში მიყურებდა, რაზეც ნოე წამოდგომას აპირებდა რომ დავაკავე -იმედია ეჭვიანი ქმარივით მივარდნას არაპირებ ჩემს ცოლს რატომ უყურებო