კალეიდოსკოპი (V თავი)

უცნაურმა, ერთმანეთში არეულმა მრავალმა გრძნობამ თუ ემოციამ მოიცვა მისი მთელი არსება და შებოჭილობის განცდა დაეუფლა. კარგა ხანს იდგა შესასვლელში გაშეშებული და მისაღებს დაკვირვებით ათვალიერებდა. მისი წასვლის შემდეგ თითქმის არაფერი შეცვლილა. იატაკზე ჯერ

ბაბი და დამიანე (თავი 2)

მანქანის ძლიერმა დამუხრუჭებამ გამომაღვიძა.თვალები მძიმედ გავახილე.ყრუდ მესმოდა თომას გინება.მანქანიდან სასწრაფოდ გადავიდა და მანქანის საბურავს ფეხი ძლიერად დაარტყა. -ყველაფერი კარგადაა? იკითხა მაქსიმემ და ისიც გადავიდა მანქანიდან -საბურავმა დაიშვა

მარტოსულობის უპირატესობა-დასასრული(თავი 20)

ჩვეული დინებით მიდიოდა ჩემი ცხოვრება სანამ კიდევ ერთი ცვლილება არ მოხდა. ოთხშაბათი-19 აგვისტო.. ანიმ მომწერა,ლიზ როგორ ხარ გოგო? ლიზა:კარგად შენ? და გაკვრივებული სმაილით გავაგზავნე შეტყობინება,ცოტა არ იყოს უჩვეულო შეტყობინებას გავდა. ანი:მეც

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 14

სახლში მივედი აბაზანაში შხაპი მივიღე თავი მოვიწესრიგე და პირსახოც მოდებული ოთახში დავიწყე ბოდიალი. დღეს კურსელები ერთმანეთს ვხვდებოდით, მე კიდევ სასურველი კაბაც კი არ მომიძებნია, ბევრი ძრომიალის შედეგად ვიპოვე რასაც ვეძებდი. ფერებიდან შავ ფერზე

ბედისწერა თავი 1

დღეს სწორედ ის დღეა რისიც ყველაზე მეტად მეშინოდა.ჩემი ქორწილის დღე. დღე რომელიც მინდა რომ ისტორიიდან ამოიშალოს. დილის შვიდი საათია, ვიცი რომ უნდა ავდგე და მოვემზადო მაგრამ ვცდილობ თავისუფლების ბოლო

HABIBI-ანუ სიყვარული არაბულად.(რეალური ისტორიის მიხედვით) 2 თავი

მომდევნო დღეს ბაღში შევხვდით. ერთად უნდა გვესეირნა. ვთხოვე ხელი ჩაგვეკიდა მან კი დაიმორცხვა და უარი მითხრა,მერე კი დამთანხმდა. ჩვენ ვსეირნობდით ხელჩაკიდდბული და არცერთი სიტყვა გვითქვამს ფოტონზე. მხოლოდ ჩვენზე ვსაუბრობდით. მან მითხრა რომ თავიდანვე

კალეიდოსკოპი (IV თავი)

ჯერ კიდევ ეჭვები ღრღნიდა, რომ იმ საბედისწერო დღეს „ბოროტმოქმედს“ სიცოცხლე მოუსწრაფა. ვაითუ ეს სიმართლე აღმოჩენილიყო. მერე მშვიდად როგორ ეცხოვრა ადამიანის სისხლით დამძიმებულს. საკუთარი თავის დანუგეშება ძლივს

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეშვიდე თავი)

-რას აკეთებ, გაგიჟდი? -ხელი გაინთავისუფლა და მტკივან მაჯაზე მოისვა. გარეთ საკმაოდ სციოდა. განათებულ ქუჩებში ფეხით მომავლი ხალხი დადიოდა, მანქანები ზოგჯერ სიგნალით იკლებდნენ იქაურობას. ყველა თავისთვის იყო, რობოტებივით მომართულნი დადიოდნენ, მხოლოდ

ჯიშკარიანის წესები (თავი 2)

- რა იყო, ეგ გრძელი ენა გადაგეყლაპა? გაიღიმა და თავისი თეთრი კბილები შემომანათა, როგორ მინდოდა ერთ-ერთი პარკი პირდაპირ სახისკენ გამექანებინა. ვერ ვიტანდი მისნაირ ტიპებს, თავი დიდი ვინმე ეგონა, თავისზე 7-8 წლით პატარას რომ ეჭიმებოდა, თან გოგოს! არა

ბნელი (თავი 1-ნაწილი 1)

ადამიანები ერთმანეთისგან გამსხვავდებიან,თმის ფერით,ფორმით,თვალებით,სხეულია ნაწილებით და კიდევ ბევრი განმასხვაბელი ფაქტორით.მშვენიერია იყო ”ადამიანი” ჩვეულებრივი პრობლემებით,ყოველდღიური უაზრო ცხოვრებით და ადამიანირი გრძნობებით.ისიც ნიჭია ზოგს ტყუილის