I ____ You (თავი მეთვრამეტე. დასასრული)

თავი მეთვრამეტე /18/ დასასრული. პროლოგი. არაფერია კუბოს ფიცარზე , მიწის დაცემის ხმაზე საშინელი მოსასმენი. არ ვიცი და აზრიც არ აქვს , რისი ან როგორ გწამთ.. უბრალოდ , ყოველ დილით , თუნდაც, გულში იმეორეთ , ვისი მისამართითაც გნებავთ , იმის: -

ბედის ბორბალი (თავი 2)

-ძალიან გაწვალებ არა?-ვეკითხები ღიმილით. -მსიამოვნებს,რომ...-აღარ აგრძელებს და გვერდით მიჯდება-გიხურს ლოყები.შორს გაიწიე. -კარგად ვარ-ვეუბნები ისე,რომ პოზას არ ვიცვლი. -არ გინდა ვილაპარაკოთ?

ოცნებებიც ხდება(მეოთხე თავი)

უკვე სახლთან ვიდექი და კარებს ვაღბდი როდესაც ვიღაცამ მკლავში ხელი წამავლო მომატრიალა და კარებზე ამაკრო ისე მიჭერდა ხელს ცოტაც და მომტეხავდა. რა თქმა უნდა ეს ყმაწვილი... -ნიკა? აქ რა გინდა? - გაოცებული ვეუბნებოდი და თან თავის დაღწევას ვცდილობდდი ის

დრო (თავი V)

რაღა თქმა უნდა ნორმალურს არაფერს მივწერდი, მაგრამ იმ დღეს ნამდვილად ჩემ თავსაც ვაჯობე! –როგორ გასუქებულხარ– მხოლოდ ეს მივწერე.... ახლაც არ ვიცი გახსნა თუ არა სმს, ერთი რამ ფაქტია, შემოსვლისას ბიძაშვილთან ერთად მხიარულად იცინოდა, ჩემი მიწერის მერე

2 გრამი სიყვარული (თავი 4 )

-გამარჯობა დანეულო -უსინდისო ხარ -რატომ?_და მანქანა ადგილს მოწყვიტა..თბილისის ქუჩები ჯერ კიდევ ცარიელი იყო -მოტყუებით ჩამსვი მანქანაში -მოიცა შენ რა მართლა არ გინდოდა წამოსვლა?_ზედმეტად სერიოზული ტონი მკითხა,მაგრამ არაფერი ვუპასუხე ამით მივახვედრე

სიყვარული და ტკივილი (30თავი)

იმ დილით ყველა უხასიათოდ იყო, ნიკას გარდა. მას ხომ გადაწყვეტილი ჰქონდა თიკოს მოტაცება? -თიკო რაღაც დღეს დილით ხასიათზე არ ხარ. რა ხდება? -არაფერი სიხარულო უბრალოდ რაღაც არ შემიძლია. -არ წახვიდე ცეკვაზე და მთელი დღე ერთად გავატაროთ.

მზის ჩასვლა (ოცდამეორე თავი)

-ბექა. დაიყვირა მან და სახლისკენ გაიქცა. თუმცა დათომ და ლიზამ მათი შეჩერება შეძლეს. ლუკა და ზურა რამდენიმე პოლიციელთან ერთად სახლში შევიდნენ. ცეცხლი ძლიერდებოდა. ზემოთა სართული ჩამოინგრა . ლუკამ და ზურამ ბექას

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მეორე თავი)

დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ.ვსაუზმობდით, როცა ჩემა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო -რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა -რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა -ხო მეც-ხმაში წყენა სეეპარა -რა

M.I (თავი მერვე)

საბა მარის უკნიდან ეხვეოდა და არ უშვებდა,იცოდა რო წასვლა უნდოდა. ირაკლის მკვლელი თვალებით უყურებდა, ანიშნა ან კატო გაიყვანე ან მარიო. მარის უემოციო გამომეტყველება არ ქონია, ამჯერად მის თვალებში სევდა, იმედგაცრუება სჩანდა.

ოცნებებიც ხდება (მესამე თავი)

-მე... მე... ძალიან.. ვწ.. უხვარ.- ძლივს ამოვღერღე და გადავეხვიე მან კი ავქვითინდი როცა მისი მონატრებული სურნელი შევიგძენი მან კი... წელზე წამავლო ხელი ამიყვანა და გარეთ დამსვა კარები კი ცხვირ წინ მომიხურა. ვერ ავღწერ რა დამემართა პირველად ჩემს