სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი ( თავი 1)

დილით ძველი ხის ფანჯარიდან შემოჭრილ სხივებმა შვიდზე გამაღვიძა, მზის სხივები პირდაპირ თვალებში მესობოდა. თვალები ძლივს – ძლივობით გავახილე და გვერდითა საწოლზე მშვიდად მომძინარ დედას გავხედე. მაშინვე ავდექი და ჩემი ტყის ტანსაცმელი ჩავიცვი. მართალია

ნათელი წერტილი (4 თავი)

პორტში რამდენიმე წუთში მივედით. - მისტერ კლოდ, როგორ მიხარია თქვენი ნახვა, არ ვიცოდი სტუმრობას თუ გეგმავდით! - მხიარული სახით შეგვხვდა გემის კაპიტანი. - არც ჩვენ, მოულოდნელად გადავწყვიტეთ. ცოტა ხნით შეგაწუხებთ. - თვალი ჩავუკარი და გემბანზე ავედით.

მტერი შემიყვარდა (თავი 3)

მანქანიდან გადმოვედი. ბიჭებიც გადმოვიდნენ. ოთხივე შენობის წინ გავჩერდით. სამ სართულიანი იყო. კედლები არ ქონდა. უბრალოდ იატაკი და ბოძები. იქაურობა შიშს მოჰგვრიდა ყველას. წინ მე გავიჭერი, ვითომ რამის თავი მქონოდა, მაგრამ შიში დავძლიე. უკან ბიჭები

ფიქტიური (თავი 10)

-რავიცი მარიამ მშვიდობა,ახალი გოგო არის და ასე ... - ვიცოდი რომ იცოდა რაღაც ანას გრძნობეის შესახებ და სწორედ მიტომ ატლიკინდა.ანას გავხედე სევდა მორეოდა. -ხოო კარგი გოგოა იმედია . -არაჩვეულებრივი,ზოგ-ზოგიერთებს ნამდვილად ჯობია - ნიშნისმოგებით

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი XI)

დილა. აბურდული ლოგინი და მზის თბილი სხივები. გოგონა სწორედ ამ სინათლემ გააღვიძა რომელიც პირდაპირ თვალებზე აჭერდა. სახე დაემანჭა და ხელი აიფარა, გამოსაფიზლებლად დაახლოებით 2 წუთი დასჭირდა, შემდეგ თვალები გაახილა. გვერდით გაიხედა, არავინ რომ არ დახვდა

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 2

-ბატონო?-დაბნეულმა ავხედე და თვალი გავაყოლე მის მარჯვენა მტევანს,რომელიც მისისინებდა ჩემი თმებისკენ.-რას აკეთებ?-ვკითხე მკაცრი ხმით. -არ ვიცი,-მომიგო მან და თვალები უარესად დამიბნელდა მისი თითები ჩემს თმაში რომ აიბლანდა.ციანივით ავკანკალდი და ხელი

მაინც მიყვარხარ (3 თავი)

-მოდი ვითამაშოდ. შემომთავაზა ალექსმა რაზეც გავბრაზდი, აშკარად ჩემი ასაკის გამო დამცინოდა. -ჯერ მე დაგისვავ ათ კითხვას შემდეგ შენ მკითხე რაც გაინტერესებს კარგი? მკითხა როცა ხმა არ გავიღე. ცოტა მოვეშვი და ყავა მოვსვი. -კარგი. ვთქვი და ახლა ნამცხვარი

ნათელი წერტილი (3 თავი)

არა, არ მიყვარდა. ალბათ, უცნაურია იცხოვრო მამაკაცთან ამდენი წელი და ბოლოს თქვა, რომ არ გიყვარდა. თხუთმეტი წლის ვიყავი, როცა გივიკომ მომიტაცა. იმ დღემდე არც კი ვიცნობდი, რამოდენიმეჯერ ქუჩაში მყავდა დანახული. წარმოდგენაც არ შემეძლო, თუ მოვწონდი,

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 2თავი

თვალი, რომ გავახილე და ჩემს ბინაში ვიყავი,კმაყოფილებისგან გავიზმორე,ახლა გამახსენდა რომ შიშველს მეძინა,არასდროს მიყვარდა პიჟამის ჩაცმა, დედა კი შიშვლად დაძინების უფლებას არ მაძლევდა,ახლა კი ჩემი ნებაა როგორ მეძინება.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 2)

პირზე სასწრაფოდ ხელები ავიფარე და გაფართოვებული თვალებით შევხედე ლადოს. მან უბრალოდ გვერდი იცვალა და ძილი გააგრძელა. რა უნდა ვქნა ახლა რომ გაიღვიძებს, ახლოს რომ მოვა, რომ შემეხება? ვერ ავიტან, მოვკვდები... ან უბრალოდ...