ისევ ლამაზად თოვს (თავი 1)

- სერიოზულად დედა? - კარგი ბიჭია სიმპატიური, რაც მთავარია ბიზნესი აქვს კარგი - ბიზნესი? შენს შვილზე მნიშნელოვანი ვირაც ალექსანდრეს ბიზნესია? - არა, მაგრამ ის წარმატებულია შენ კი სწორედ ასეთ ქმართან გინდა ყოფნა

ისევ ვიხილავ შენს ტუჩებს (თავი 1)

-ლააალაააააა...რარა... -ნუ ღნავი! -იღრიალა ლილემ -გაუნათლებელო,ეს სიმღერაა.. -ძალიან კარგად ვიცი რას ქვია სიმღერა და რას ღნავილი..და ეს ღნავილია! -ლეკა შენც ხომ ხედავ ლილეს დამოკიდებულებას ჩემი ვოკალისადმი...დამაცირებელი და შეურაცხმყოფელია-საწყალი

ვიცი მოხვალ ისევ (7თავი)

- რა ლამზი დღეა, რა ნათელი მზეა იმიტომ, რომ დღეს ანიტაას დაბადების დღეა! დილით ბიჭების სიმღერამ გამაღვიძა. ძალიან დავიბენი, ამ ამბების ფონზე სულ აღარ მახსოვდა რომ დღეს 19 წელი შემისრულდაა.-ეეე საიდან იცოდიით აღტაცება

ვიცი მოხვალ ისევ (6თავი)

"მე შენს გვერდითვარ ანიტა და მერწმუნე სულ სულ ასე იქნება. " მთელი დღე მისი სიტყვები მიტრიალებდა თავში. თავს ძალიან უცნაურად ვგრძნობ, არმინდა შემიყვარდეს არა არაა !!! მაგრამ რავქნა ვერ ვაკონტროლებ გრძნობებს, მის ყოველ გამოხედვაზე, მის ღიმილზე ტანში

ისევ ისე მერამდენედ...

ისევ ზღვარზე დგახარ,თანაც მერამდენედ ისევ წამებს კარგავ ასეთ უძვირფასესს, ისევ აძლევ ნებას შენ თავს გიღალატოს, ისევ იწყებ ლოცვას-ღმერთო შენ მიშველე!

ვიცი მოხვალ ისევ (5თავი)

-რა მოხდაა? -ვუთხარი ყველაფერი მოვუყევი... -მერე რაო? მკითხა გაკვირვებულმა თორნიკემ -რავი ეხლა თვითონ უდა გადაწყვიტოს დარჩება თუ წავა. ჯიბიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვიღე და მოწევა დავიწყე. -გიყვარს ტოო? -თან როგორ...

ვიცი მოხვალ ისევ (4 თავი)

-მოკლეთ... ბარგი ამოვალაგე, ოთახი მომეწონა, იცოდეთ დილით გვიანობამდე ძილი მიყვარს და არ გამაღვიძოთ, არც ვსაუზმობ. ყველა ჩვენ ნაჭამს ვრეცხვათ, და ვალაგებთ იმას რასაც ავურევთ. ხო კიდევ სახლის ინტერიერი არ მომწონს და რაღაცეების შეცვლა მოგიწევთ.

ვიცი მოხვალ ისევ (3თავი)

- ვინ მოგცა უფლება ჩემი აქ წამოყვანის და ამ ოთახსი გამოკეტვის, საერთოდ ვინხარ და რამდენ უფლებას აძლევ შენ თაააავსს... თუმცა ხოო ვიცი ერთი ავადმყოფი მკვლელიხარ რომელმაც ჩემი ტყვეობაში დატოვება გადაწყვიტა, რატომ არ უსმენ შენს მეგობრებს გამიშვი გესმის

ვიცი მოხვალ ისევ (2 თავი)

ჩემი სუნთქვა დავარეგულირე და ზურგით უფრო ავეკარი ხეს. თვალები გავახილე და ჩემს წინ მდგარ სამ სილუეტს მოვკარი თვალი რომლებიც საშინლად საშიშად გამოიყურებოდნენ. შიშისგან ენა ჩამივარდა, ცივმა ოფლმა დამასხა, თავბრუსხვევა ვიგრძენი და გულის ცემა საოცრად

ვიცი მოხვალ ისევ

ზამთრის ცივი დღე იყო , მე როგორც ყოველთვის სამსახურში ვიყავი. პატარა სასადილოში ვმუშობ, რომელშიც მხოლოდ რამდენიმე ადამიანი შემოდის როგორც წესი ვიქენდებზე. დილის ცხრიდან საღამოს თერთმეტამდე ვმუშაობ ეს დამღლელია, თუმცა ფული ძალიან მჭირდება ამიტომ არ