ისევ ჩემი თემო..

სიკვდილის მოსვლა შენი წასვლის მსგავსი იქნება, მე მოვკვდი შენში და გრძნობები სხეულს უვლიან ნურავინ მეტყვის რომ ამ ლექსის ტკივილს მიხვდება, თუ განშორების ცრემლები არ გამოუცდია. ახლა სიყვარულს აღარავინ აღარ პატიობს, ჭრელი ფოთლებიც აპირებენ

მე ისევ ისე

მე ისევ ისე ძველებურად გიმზადებ ჩაის, უშაქრობა და უშენობა მიხდება ერთობ, შენ ფიქრობ მზეზე და სხივები თითებში ჩაგდის,

ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად...

ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად... ისევ სურვილი მიპყრობს შეხების... არანაირი დრო არ მიშველის... ვიცი უშენოდ დავიღუპები... დრომ შეიძლება მოიტანოს სხვისი გრძნობები, მაგრამ გახსოვდეს მე ერთგული შენი დავრჩები...

ისევ გაწვიმდა

ისევ გაწვიმდა და მომიშუშა გულის იარა ქარიც ჩადგა და ოჰ, დამაწყნარა მე ამ ნიავმა

ს/ა ისევ (2)

ხომ გამოგიცდიათ ის გრძნობა , როდესაც მიწაზე მყარად ვერ დგახართ მაგ დროს ზუსტად ეგრე ვიყავი გული მქონდა სასწაულად აჩქარებული პულსი დავარდნილი საბა ერთი ფეხით იყო მიყუდებული კედელზე სიგარეტს ეწეოდა ისე მომინდა მოწევა ძლივს ამოვისუნქე

ს/ა ისევ

ნიკუშა რაზმაძე ,რომ გავიცანი 8 წლის ვიყავი ახალი გადმოსული იყო ჩვენს სკოლაში და ცოტა გარიყულივით იდგა ხოლმე მე ნატუკას და კესოს მეტი რა გვინდოდა ზოგადად ცელქი და ხალისიანი ბავშვები ვიყავით და ნიკუშასაც ადვილად დავუმეგობრდით მერე იყო მიშკა რუსია

მეგობრობა, ისევ ისე...

ბაღის კიდეს მიუყვებით, არ ჩქარობთ და გეღიმება, წვიმის წვეთი შენს მეგობარს ზედ წამწამზე ეფინება.

ისევ და ისევ სიყვარული

მინდა შეგიმკო თმები გვირილით, მაგრამ შორსა ხარ ჩემგან ძალიან: ჩემი სიცილი, ჩემი ტირილი --- იცოდეს ყველამ --- შენი ბრალია.

ისევ შენზე ფიქრი, შენზე მოგონება

ისევ შენზე ფიქრი, შენზე მოგონება შენ რომ გაგიხსენებ ცრემლი მოგროვდება მხოლოდ ერთს ვისურვებ შენთან ერთად ყოფნას ღმერთმა შემისრულოს თუნდაც მერე მომკლას

მე ისევ აქ ვარ...

მე ისევ აქ ვარ.. ისევ ცრემლებად ვიღვრები.. რა უფრო საშინელებაა უშენობა თუ სიცარიელე? შინაგანად გამოფიტული ვარ. შინაგანად ვერაფერს ვერ ვგრძობ. მხოლოდ გული ფეთქავს გამალებით.. მხოლოდ ერთი შენი გახსენება და გული გამალებით ფეთქვას... მტანჯავს აუტანელი