გოგონა ისევ იღიმის

საწოლზე ვზივარ, ვგრძნობ როგორი უემოციო სახით ჩავჩერებივარ ტელეფონს, ათობით არაფრის მომცემ სტატიებს ვათვალიერებ, მოულოდნელად ტელეფონის ნათურის შუქზე აპრიალებულ ეკრანზე არსაიდან იაპონურად დაწერილი რამდენიმე სიტყვა ჩნდება, მთელ გონებას ვიკრებ და

და ისევ ვფიქრობ...

"ფიქრებში დასვრილს. გზა-კვალ აბნეულს,შენ მელანდები მთელი ცხოვრება.. მე კი არვიცი რამემართება! ფიქრები თავზე მეფანტებიან..მაგრამ მაინც ვცდი შენსკენ წამოსვლას.. შენს ნახვადა ღირს მთელი ცხოვრება.."

ისევ შევხვდებით !!! (1თავი)

ეს ისტორიაა 11 კლასელ ნიტა დვალზე რომელსაც სულ მოულოდნელად ეწვევა სიყვარული .... და მაინც ვინაა მისი თაყვანისმცემელი იქნებ ერთერთი ცნობილი ბიზმესმენის შვილი ან .....

მე ისევ ვტირი

და მე ისევ ვტირი და მომდის თვალიდან ცრემლი მე კიდევ მტკივა გული რადგან ვტირი და მხოლოდ შენთვის. მე კიდე ყველაფერი დავკარგე როგორიცაა ცხოვრების ხალისი და გრძნობა დიახ ის გრძნობა რომლის სახელიც სიყვარულია.

ისევ შენ თავი 2(მოგონებები)

სავარძელზე წამოვწექი და მოგონებებში გადავეშვი.გამახსენდა ის დღეც როდესაც პირველად შევამჩნიე დევდარიანი, მეცხრე კლასში ვიყავი ჩემს კლასს ქიმიის გაკვეთილი უტარდებოდა, როდესაც მოულოდნელად პარალელური კლასის დამრიგებელი შემოვიდა და თქვა რომ მათ კლასსაც

ისევ შენ(თავი 1, საცდელი)

-იმედი მაქვს შეეწყობი შენს ახალ მეწყვილეს, კარგი ბიჭი ჩანს. -დიახ- დავეთანხმე და მკრთალად გავუღიმე, მისი კაბინეტი დავტოვე, ჩემსაში შევედი ტელეფონი და ჩანთა ავიღე და ოფისიც დავტოვე, მიუხედავად იმისა რომ ორი წუთით მასზე

ისევ ვყოფილვარ ავად!

მ ე მიყვაარს შავი თვალები, შორს გავარდი, როგორც გიჟი, ვერ შემატყეს რომ ვარ ავად, ისევ სიყვარულს აქცევ დრამად, ლმობიერი ხარ შენ თავად, ისევ ვყოფილვარ თურმე ავად.

დღეს ჩვენს ქუჩებში ისევ გათოვდა !

დღეს,ჩვენს ქუჩებში ისევ გათოვდა, ზამთრის სუსხიზგან, გაყინულს  არვინ მათბობდა, ხელებ დათოშილს,თავზე დათოვლილს, კვლავ სიმარტოვე მეგებებოდა,

მე ისევ ისე...

წამად იღვრება ჩემს ძვლებში ეს დრო ფიფქად იქცევა ნაღვენთი ცრემლი უშენობისგან დღეს რომ კიდევ ვარ მოწმობს ამაზე ღაწვებიც, სველი უბერავს ქარი დაფოთლილ იებს მიაფრქვევს სურნელს შენს საფლავს, სიტყვებს

ისევ მომაწვა მელანქოლია...

ადამიანი,გრძნობებს რომ მალავს გამოდის რომ სხვა ცხოვრებას პარავს უბრალოდ მისდევს ცხოვრების ქარავს მისი ღიმილი ყველაფერს ფარავს...