არჩევანი (თავი 11)

თვალები გავახილე და ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ძალიან ღრმა ძილში ვიყავი.ვხედავ განათებულ ოთახს სადაც მე ვიმყოფები.იმდენი რამ მქონდა სხეულზე შეერთებული მეც კი არ ვიცი რა ჰქვია.

აქ სიტყვები ზედმეტია (დასასრული)

მზად ხარ რომ აპტიო, მიიღო ისეთი, როგორიც არის, გიყვარდეს ყოველდღე უფროდაუფრო მეტად.. თუმცა, როგორც ამბობენ, რომ ბედნიერება დიდხანს არ გრძელდება, ასე რომ, არავინ არ იცის, რა ელის წინ...

წერილი ანნას [სრულად]

“დედა,ახლა მე შენ ოთახში ვზივარ,ამ წერილს აკანკალებული ვწერ.კარგად იცი,რომ მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,ვისაც შემიძლია დედა ვუწოდო. მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,რომელსაც ჩემ საიდუმლოს გავანდობ. მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,რომელიც

ეგ გული ისეთი ცივია...

მგონი სიმღერის ტექსტები და სურათები შესანიშნავი დუეტია, ამიტომაც ორივე გავაერთიანე და ვეცადე სასიამოვნო სანახავი გამხდარიყო...All I want is nothing moreTo hear you knocking at my door 'Cause if I could see your face once more I could die as a happy

ცაა ისეთი

ცაა ისეთი, თითქოს შვილი მოუკვდა დედას და ცრემლებით ასველებს იგი მიწას. იისფერ შარფს უქსოვენ ქვრივს და გლოვობს ყველა თვით ზეცაც. მაღლა ომია განა დაბლა იციან? ნებისმიერ ადამიანში ეძებენ მკვლელსაც...

ცხოვრება ისეთი, როგორიც არის (თავი პირველი)

რა არის ჩვენი ცხოვრება? ერთი გარდამავალი წამი, რომელსაც განვიცდით მზის ამოსვლიდან - მზის ჩასვლამდე. სიცოცხლე? სიცოცხლე მაშინაა ღირებული, როცა ხარ ადამიანი, როდესაც გული სავსე გაქვს სიკეთით, სიყვარულით და ბედნიერებით.

მას ისეთი შევუყვარდი როგორი გიჟიც ვარ

გამარჯობა მე თიკო მეტრეველი ვარ 17 წლის ვსწავლობ სკოლაში დამამთავრებელ კკლასში გამოცდები საბედნიეროდ ჩავაბარე და მალე ბანკეტი მაქვს, მყავს საუკეთესო მეგობრები ანნა და ნინი ძალიან მიყვარს ორივე, აი დადგა ბანკეტის დღეც კაბა უკვე შევარჩიეთ სამივემ, მე

ცხოვრება ისეთი როგორიც არის

ოთახში თეთრ ხალათში გამოწყობილი მარიკა ექთანი შემოვიდა. ოდნავ გამიღიმა და ჩემს პასუხს დაელოდა. დღეს ამდენი ხნის შემდეგ პირველად გავყავდი გარეთ, უკვე ექვსი თვეა რაც აქ ვარ, საგიჟეთში. თეთრ, პატარა ოთახში გამოკეტილი... ფანჯარაზე გისოსები, საწოლი

კომა - სამყარო ისეთი არაა, როგორიც ჩვენ გვგონია

ჰარუ, გთხოვ მარტო დაგვტოვე,- ვთხოვე ბიჭს და კესო მისაღებში შევიყვანე,- დაჯექი,- ვანიშნე დაიკოს დივანზე და ბართან მივედი. მე დალევა არასოდეს მყვარებია. მეტიც, ჩემთვის დალევა არ შეიძლებოდა, მაგრამ იმ წუთას ძალიან მჭირდებოდა რაიმე, რაც ცოტა მაინც