მათანელ /სრულად/

"ყოველი დღე უწინდელ ტემბრს უბრუნდებოდა. ისევ მეტი დეპრესიულობა... მეტი სიგარეტი... მეტი არეულობა... მეტი შინაგანი ხმაური... მეტი სუიციდური აზრები... და უფრო მეტი ჩამქვრალი ვარსკვლავები ჩემში."

მათანელ /თავი 5/

"მათანელი საჭეს მართავდა. მანქანაში სასიამოვნო მელოდია ისმოდა, რომელსაც როგორც შემდგომში გაირკვა „H.E.R.- Focus” ერქვა. მათანელს ფანჯრიდან ჰქონდა ხელი გადაწეული. სიგარეტის ღერს რომანტიკულად იჭერდა ხელში და შიგადაშიგ მის სახეზე თავბრუდამხვევი ღიმილი

მათანელ /თავი 4/

" მათანელი ყოველთვის ჩემზე ადრე იღვიძებდა, თუმცა არასოდეს არ მირღვევდა ფერად სიზმრებს, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ მას უკავშირდებოდა. იგი მუდამ უყურებდა ჩემს სახის ნაკვთებს. შიგადაშიგ თავის რბილ თითებს ღაწვებზე მომისვამდა ხოლმე. ვგრძნობდი მის გულის

მათანელ /თავი 3/

"- მე არასოდეს არ ჩავქვრები. შენ ამის გწამდეს!- თქვა მათანელმა და კვლავ ზეცას შეხედა, რომელიც პატარ-პატარა ვარსკვლავებით იყო მოჭედილი.- ჩვენს გრძნობას იცი რა ჰქვია, დეპრესიულო ყვავილო?- მკითხა მან და მეც გაკვირვებული სახე მივიღე.- ჩვენს გრძნობას

მათანელ 18+ /თავი 2/

"- შენ იმედი ხარ, რომელიც არასოდეს არ უნდა ჩაქვრეს.- თქვა ქშენით მათანელმა ისე, რომ თან არ წყვეტდა ჩემს თვალებში ყურებას. ალბათ სწორედ ეს იყო, ის ერთადერთი სიყვარული, რომელსაც ორივე დიდხანს ვეძებდით. "

მათანელ /თავი 1/

"- მე გხედავ შენ, ევა.- მითხრა მან და ცალი წარბი ზემოთ ასწია. - და რა ფერია ჩემი სამყარო, მათანელ? - გაზაფხულის მომლოდინე იმედისავით კიაფდება შიგადაშიგ ფერადი სხივი, თუმცა უმეტესწილად სიცივე ბუდობს შენში. თითქოს შენს სხეულში ძალიან ცივი ზამთარია. "

მათანელ /პროლოგი/

- ზოგჯერ სულაც არ არის საჭირო ადამიანები ერთმანეთს სცნობდნენ.- თქვა მათანელმა და თავისი თლილი ხელებით თმები გვერდზე გადაიყარა.