შენ და ღრუბლები

ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე! მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე. იქ, სადაც არავინ, არავინ სცოდავს. იქ, სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს. ვიცი ვერ შეგხვდები ცხოვრების გზაზე, მე მაინც ვიფიქრებ შენს გულის ხმაზე. ჩემს გულში არის ეს დიდი ბზარი, ეს მარტო

ბრჭყვიალა (თავი I)

_ჰა სანდრიკ, შენი ჯერია, ჩამოდი_მიმართა მესამემ. სანდრიკა ჩამოვიდა და ისევ მე შემომხედა, მე გზა გავაგრძელე. _წააგე სანდრიკ, ხო იცი რაც უნდა ქნა_მომესმა ზურგსუკან.

ოჰ როგორ მომწონს(უცნობ ნიას)

ოჰ, როგორ მომწონს ეგ შენი ტუჩები! მაგ ვარდისფერის დანახვით ვხურდები! ოჰ, როგორ მომწონს ეგ შენი თვალები, მათი ცისფერი, მცხუნვარე ალები! ოჰ, როგორ მომწონს ეგ შენი თმები! მათი შეხებით მე მუდამ ვთბები. ოჰ, როგორ მომწონს ეგ შენი ცხვირი! როცა ვერ გხედავ

ფოლადის ფრთები

"მე ეს სამყარო გაჩენიდან უმად გავსინჯე, მშურს იმედების როცა უნდათ მაშინ კვდებიან, ჩემი ცხოვრება როგორც გინდა ისე გასინჯე... ასეც და ისეც - ფიქრები და ოცნებებია."

მე გიჟი არ ვარ! [სრულად]

ხანდახან როგორ გტკივა, როგორ გეშინია...გინდა დახატო, დაწერო ან თქვა. მაგრამ როცა ამ ყვეალფრის სიტყვად გადაქცევას ცდილობ ხვდები, რომ სისულელეა... არცერთი, სიტყვა ახლოსაც არ არის იმასთან, რასაც გრძნობ... ამიტომ მე ყოველთვი სიჩუმეს ვირჩევ...იქ

გიჟი სხვისი გულისცემით [სრულად]

გიჟი ვარ მე. გიჟი,რომელიც არ საუბრობს და დაკარგულ სიყვარულს მისტირის. გიჟი,რომლის გულისცემა მას არ ეკუთნის. გიჟი,რომელის სულიც დამპალია,მაგრამ გულია სუფთა.

მდიდარი'ც ადამიანია (თავი 4)

ალბათ იკამათეს და ცუდ დროს მოვედი... იმ წამს გამობრუნებაც ვიფიქრე, მაგრამ შემრცხვა. არ მინდოდა მიმხვდარიყვნენ, რომ მე ანას ეს მდგომარეობა შევნიშნე. სახლში ნივთები ისე იყო განლაგებული, რომ გესიამოვნებოდა...

ლურჯი ფანჯრები (სრულად)

,,არავინ ფიქრობს, რომ ცუდი ადამიანია, მაგრამ მე ვიცი, რომ კარგი არ ვარ”. სტოქჰოლმში დიდთოვლობამ რამდენიმე დღით ტრანსპორტი და შესაბამისად ქალაქის მოსახლეობაც მნიშვნელოვნად შეაფერხა.

მთვარე, ღრუბელი და სინათლე

შავი ღრუბელი მთვარისკენ მიდის და მგონი მალე ის მას დამალავს. აქ ხიდი არის გრძნობათა მითის, ღრუბელი შავი, მთვარეს დაფარავს. ის მუდამ ებრძვის მთვარის სინათლეს და ხშირად ცდილობს ის მის გაქრობას. ახლა მე გეტყვით თქვენ ერთ სიმართლეს: "ვერ მოვესწრები მე

უნებლიე შეცდომა (9 თავი)

-რას მეკითხები ნათი, მოდი_მაცდური ღიმილით შეიპატიჟა გოგიმ და თავად მიკეტა კარები. დამპალი, ვითომ მე მყავდეს სახლში ქმარი და აქეთ ამას ვკერავდე, მე შენ გიჩვენებ უსირცხვილოვ_გამწარებული