მე არ ვირჩევ ნასახლარს (Letro)

არ ვიცი საიდან დავიწყო მოყოლა ამ დარდის, ყოველი მსმენელი გარბის. მაინც ვცდი, ვფიქრობ შენთან გაჭრის. საქმე შემდეგშია, პრობლემა გამიჩნდა სახლის, სახლი არ დგას იქ რასაც ეძახიან მშვიდობიან ადგილს. ვერ ვპოულობ მოსვენებას, კედელი იცვლის ფერს, ფეხს ვერ

მე ლექსით გეტყვი, იქნებ შენ მიხვდე..

არ გაგიკვირდეს ამდენი წერა მე ლექსით გეტყვი, იქნებ შენ მიხვდე მაგ თვალებამდე ძლივს ვაღწევ მზერას, რა დავინახო მე თვალებს იქეთ?..

მე ვარ სევდიანი მხატვარი

მე ვარ სევდიანი მხატვარი, და გამოვხატავ გრძნობას, ტონით დაბალით, შევყურებ შენს უძველეს სურათს, მის გარშემო, ყველაფერი ბრუნავს.

პატარავ, მე სოციოპათი ვარ (ჰარი სტაილსის ფანფიქცია)

საქმე №1 ‘’კენტის საგრაფო“ „თუ სიმართლეს დამალავ ის გაიზრდება, ფესვებს გაიდგამს და ისეთ ძალას მოიკრებს,რომ ერთ დღესაც აფეთქდება და გზად ყველაფერს წალეკავს“ ემილ ზოლა.ტყიდან გამოვედი და სამსართულიან, მსუბუქი სტილის მქონე და ბუნერივი ქვებით აშენებულ

დედი მე მტკივა

დედი შენს სახეზე ურჩი ნაოჭები როცა დათარეშობს მაშინ გეფიცები გული ამევსება დარდით უქმნელობის მინდა შეგეშველო მაგრამ ვერა გშველი.

მე დახმარება ძლიერ მჭირდება ))

ცხოვრების ბოლოს მე ორ გზას ვხედავ, სიცოცხლე შეწყდა ტვინი გაჩერდა, გულის ფეთქვის დროს რაღაც ამტვერდა, და სიყვარული ძლიერ აღელდა...

მე ევროპელი

წელზე სასიამოვნო სიგრილის შეგრძნება მაღვიძებს. წუხელ ღიად დატოვებულ ფანჯარაში თავმომწონედ შემოდის დილის სიო და თეთრ, გამჭირვალე ფარდას ისე აფრიალებს გეგონებათ ოთახში ლანდები დაფარფატებენ. ფარდის ნახვრეტებში შემოსული მზის სხივი ოდნავ სინათლეს მატებს

იცი ახლა მე რა მინდა?

მდინარიდან ვბრუნდებოდით,გალუმპულები ჩამავალი მზის მკრთალმა სხივებმა ვერც გაგვაშრო და ვერც გაგვათბო.მოულოდნელად აღმოვაჩინე რომ ძვირფასი ნივთი დამეკარგა. -მე საათს ვიპოვი და მოვალ,ჩაოთ-ვუთხარი ლაპარაკში გართულ მეგობრებს. - თქვენ წადით მოვაძებნიებ

ჰო მე გიჟი ვარ განა არ იცოდი?

გიჟი ხარ მითხრა და გაიცინა ჰო გიჟი ვარ განა აქამდე არ იცოდი? ავხედე გაოცებული თვალებით თითქოს რაიმე ახალს ვეუბნეოდი. მე გიჟი ვარ რადგან შმიძლია წვიმაში ქოლგის გარეშე ვისეირნო,სანამ ბოლომდე არ დავსველდები,არ გავილუმპები,მე გიჟი ვარ რადგან წვიმაში

მე ეგოისტი ვარ!

-შენ ეგოისტი ხარ! ბოლოს ეს სიტყვები წარმოთქვი და კარი გაიჯახუნე. გეგონა საბოლოოდ მიდიოდი და მაინც ბოლოს ამ სიტყვებით გადაწყვიტე დამშვიდობება. სწორედ ამიტომაც დაისაჯე...