ბედნიერებამ მითხრა მეძებე!

არ ვიცი რა მინდა,რა გავაკეთო,ადამიანი რომელიც ამენი ხანია მიყვარს,მისი ერთი შეხედვა საკმარისია რომ მთელ ტანში ჟრუანტელმა დამიაროს,მისი თვალები საკმარისია იმისთვის რომ მთელ ტანში ზოოპარკი გამიჩნდეს და უბრალოდ მისი ღიმილი მაჯადოვებს.დღეს ამ ადამიანმა

ნენე (სრულად)

-ლაზარე სად მივდივართ?-ვკითხე, მაშინ როცა საკმაო მანძილი გავიარეთ, სანაპიროსთან ახლოს ვიყავით. - სულ, ცოტაც მოიცა და შენი თვალით ნახავ,- მაინც თავისას იმეორებდა.არაფრით , არ მითხრა სად მივდიოდით.

არარსებულის არსებობა [ სრულად ]

-დაიკო გარეთ წვიმს -მითხრა პატარამ, მე უბრალოდ გავუღიმე და თავი დავუქნიე -იცი რა? შეგიძლია ფანჯრიდან გაიპარო -მითხრა მან რამაც ძალიან გამაკვირვა -გავიპარო? -კი გაიპარო, რომ გავალ კარი ჩაკეტე და მე დედას ვეტყვი, რომ ძალიან გეწყინა და დილამდე

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მეექვსე]

დილთ ადრე გამეღვიძა, გამეღვიძა რა ანდრეიმ გამაღვიძა, ჩემი მაღვიძარაა ეგ.დამირეკა, მომიკითხა და მითხრა როცა მზად ვიქნებოდი და მუშაობა მომინდებოდა მეთქვა, რომ სამსახურში მივეყვანე. მეც დავეთანხმე და საწოლიდან წამოვიზლაზნე. რათმქუნდა განრიგი არც ახლა

This time

ვდგები ყურებიდან ვიძრობ ყურთასმენებს,პირველს რასაც ვაკეთებ ფანჯარაში ვიხედები. მზის სხივები ფანჯრიდან შემოდის და სასიამოვნოდ ეხება ჩემს სხეულს, მეც ვდგავარ და სილამაზით და სიამოვნებით ვტკბები, ძალიან მსიამოვნებს მზის სითბო,ასე ვდგავარ რამოდენიმე

ბნელი ღამის მგზავრი (მეხუთე თავი) დასასრული

-არაფერს იტყვი? მკითხა და ორივე ხელი წელზე შემომხვია. -არც კი ვიცი რა ვთქვა… -მაშინ უბრალოდ ჩამეხუტე, მითხრა და მეც მაშინვე შევუსრულე სურვილი.

..მან მითხრა, რომ არ ვუყვარვარ.

მას არ ვუყვარდი. ვიჯექი ფანჯარასთან და თვალს ვადევნებდი წვიმას. წვეთები ნელ-ნელა გორავდა ფანჯრის შუშაზე, ჩემი ცრემლების სინქრონში. მას არასდროს ვყვარებივარ. მაგრამ უბრალოდ აღმერთებდა ჩემს თმას. ამიტომ, სიმართლის გაგების პირველივე დღეს, მაკრატელი

ბედნიერებამ მითხრა უარი

ბედნიერებამ მითხრა უარი მითხრა ნუ მეძებ,არ ვარო შენი ჩემ შორიახლოს გაისმა ნოტი ნოტი მწუხარების და ქშენის.ბედნიერებამ მითხრა უარი დამტოვა,წავიდა უცხო მხარეში ჩემ შორიახლოს გაისმა ხმები ხმები შიშის და ჩხრიალი