მინდა..

დარდმა გული გამიტეხა და სიბერე მეპარება შენზე ფიქრში, შენზე დარდში წამში გავა ეს სიცოცხლე და რად მინდა მე ცხოვრება თუ ჩემს გვერდით არ იქნები? მინდა დილით შენ გიყურო მინდა მერქვას შენი ცოლი მინდა შენმა „თანახმა ვარ“

მხოლოდ ეს მინდა..

ვდგები და უაზროდ ვაშტერებ თვალებს,უაზროდ,რადგან არაფრის დანახვა არ შემიძლია...დიდი ხნის წინ დავკარგე მხედველობა და მას მერე ვარ ასეთი უბედური..არა,უბედური არა,ეს უფრო მეტია..ეს უარესი რამაა...ეს შეგრძნება არის ყველაფერი შემზარავი,რაც კი ამ სამყაროში

არა ვარ, მინდა გამოცოცხლება..

მე დავდიოდი შენთან ყოველთვის, მე დავდიოდი შენთან დაღლილი. მე დავდიოდი, ახლაც მოვედი, შენთან მომქონდა ჩუმი ძახილი. მე დავდიოდი შენთან მარადის, მე დავდიოდი შენთან დაღლილი. შენთან მომქონდა წმინდა ბარათი, შენთან მომქონდა ჩუმი ძახილი.

მინდა ჩავისუნთქო შენი ამოსუნთქვა

მოდი ადექი და ჰაერს მიმამატე,მე შენს ინტერვალებს ვითვლი სუნთქვებიდან.ერთი არ მომწონს და გრძნობა მიამატე,თორემ ვარსკვლავებიც ვხედავ ხუმდებიან.მოდი ეგ სუნთქვები ერთად დავითვალოთ,მერე გამოვაკლოთ სუნთქვებს დარდის კვალი

მინდა მიყვარდე 23 თავი

-გითხარი დაველაპარაკოთ თავის დროზე მეთქი და არ დაიჯერე.უაზროდ იეჭვიანე და დამავლე ხელი და ამოვყავოთ თავი აქ.ფეხზე წამოხტა თეო -შენ რაღაც ძალიან ცუდად ლაპარაკობ და იქნებ სულ არ გინდოდა ჩემი ცოლობა?რა იყო ვინმე ხო არ ნახე თქო -გაგიჟდი შენ?რას ბოდავ

მინდა მიყვარდე 22 თავი

მალე დავასრულებ ჩემო კარგებო და დაგასვყველაფერმა კარგად ჩაიარა,ლილიანაც და ტყუპებიც თავს გადასარევად გრძნობდნენ.ბევრი ვიხალისეთ სამშობიაროში ჯერ ჩემს ჩაცმულობაზე მერე ერისთავი წაიქცა და სანამ არ გამოგვყარეს ჩვენით ვერ მივხვდით წამოსვლას.ვუყურებდი

მინდა მიყვარდე 21 თავი

იმის მიუხედავად რო ყველაფერი მტკიოდა მაინც ბედნიერი ვიყავი დადას გვერდით დგომით.დარწმუნებული ვიყავი ჩვენი სიყვარული ამასაც გაუძლებდა.ყველაზე ბედნიერი მაშინ ვიყავი ყველას თანდასწრებით ერისთავმა ბეჭედი რო გამიკეთა და გასაპროტესტებლად გარღებული პირი

მინდა ჩემი ყველა ფიქრი იცოდე..

ერთ დღეში დამეკარგა შენ მიმართ ყოველგვარი გრძნობა.ადამიანებში სიყვარულის კი არა, მადლიერების გრძნობაც აღარ არსებობს. სიყვარულიც, არაადამიანური იციან.

მინდა მიყვარდე 20 თავი

ლილი საავადმყოფოს კაფეში იჯდა და წვენსის ჭიქას უაზროდ უყურებდა.ცდილობდა არ ეტირა რადგან დარწმუნებულო იყო ნაინა გადარჩებოდა ცოცხალი ადამიანის დატირება კო სწორად არ მიაჩნდამიმდენად იყო ფიქრებში გართული ვერ შენიშნა მის წინ მჯდომი მათე რომელიც რამდენიმე

მინდა მიყვარდე 19 თავი

დადა წავიდა და ჩემი ფიქრებიც თან წაიღო.ბოლომდე მქონდა იმედი რომ მოვიდოდა თუმცა ისე გაფრინდა უკანაც არ მოუხედავს თორემ აუცილებლად დაინახავდა ჩემს ცრემლიან თვალებს.უკვე 1 თვე გავიდა და ნაადრევად დაზამთრდა თბილისში,ლილიანა