მინდოდა

მინდოდა ლურჯი თვალების ქონა, როცა ოცნება დაიწყებოდა, რომ მათში შენი თავი გეპოვნა და არასდროს დაგვიწყებოდა ან თუნდაც ლაღი და მოხდენილი, ნატიფი ქალი ვყოფილიყავი, შენზე ოცნება რომ გამებედა, რადგან ჩემს თვალში ღმერთებრ იყავი;

მინდოდა მომელოცა,კიდევ ერთი დღე მომელოცაა....

მოდით გეტყვით, კათოლიკურ შობას არ გილოცავთ...მე უბრალოდ კიდევ ერთ დღეს გილოცავთ.მე ბედნიერი ვარ,ნამდვილად ბედნიერი ვარ უბრალოდ ვიცი, რომ ამას ახლა ვერ ვხვდები და ბევრი ჩვენგანი ვერ ხვდება ამას,ცუდია ვიცი ცუდია, მაგრამ ხანდახან, როცა ხვდები რომ

"სახლი მინდოდა მქონოდა"

სახლი მინდოდა მქონოდა, უბრალო- ხის და ისლის. სასთუმლად- ნუშის ბაღნარი, საბნად- თიბათვის ნისლი. ბაღი მინდოდა მქონოდა თვალუწვდენელი ჩრდილით, გადავრეკავდი მინდვრებზე შავთეთრა კრავებს დილით. ავაშენებდი სალოცავს, გადადუღებულს კირში, გამოვისხლავდი

ის რაც მინდოდა მეთქვა..!

იცი?!გუშინ ჩემთვის ძალიან საყვარელ ადამიანს საჩუქარი ვერ გავუკეთე.მინდოდა დედაჩემისთვის რაიმე ისეთი მეჩუქნა,რაც ძალიან დიდ სიხარულს გამოიწვევდა,მაგრამ ხელი შემოიშალა გარემოებებმა.და დღეს ხშირად დავფიქრდი უკვე:შენი დაბადებისდღე რომ ყოფილიყო ხო

საუკუნეა მინდოდა მეთქვა

დღეს როცა ღილებს შეიხსნის ზეცა, მკერდივით გადმოყრის ლამაზ ვარსკვლავებს, საუკუნეა მინდოდა მეთქვა, რომ ვერ ვივიწყებ შენს ლამაზ თვალებს... დღეს როცა სულში იქნება სეტყვა, და ცას დაქანცავს უგრძნობი მთვარე, საუკუნეა მინდოდა მეთქვა, ,უშენოდ წამიც უკვე

"-მინდოდა მეთქვა..მიყვარხარ! -რა დამთხვევაა"(სრულად)

ვზივარ და ისევ უსასრულობაში ვიყურები.. ისე რა საოცრებაა ყველას უგრძნობები ვგონივართ ბიჭები მაგრამ არა.. ყველაზე მეტს ჩვენ განვიცდით.. თხოვდება დღეს და არვიცი რა გავაკეთო.. ბავშვობაში შევციფე რომ გავიზრდებით ცოლად მოგიყვანმეთქი.. მაგრამ აჰა დღეს

მინდოდა წერა

ალბათ, ყველასთვის ცნობილი გრძნობაა, როდესაც გგონია, რომ ვერაფერს გრძნობ თუმცას სწორედ , მაშინ გრძნობ იმას რასაც შენს მეტი ვერავინ გაიგებს... მიუყვები ცხოვრების მწვერვალისკენ მიმავალ ბილიკს , სადაც უამრავჯერ განმეორებულიი ცხოვრების კადრები გეჩხირება

მინდოდა შეგყვარებოდი

მინდოდა შეგყვარებოდი, პირიქით გამომივიდა.დიდხანს გელოდი, მაგრამ დღეს სტუმარიც არ მომივიდა.შენს დავიწყებას ვერ შევძლებ, გული ოცნებამ მომიკლა.მე ტყვია შენსკენ ვისროლე, მაგრამ ჩემს გულზე მომიხვდა.ოი რა ძნელი ყოფილა ეს სიყვარულის კანონი,ნეტავი ამ ჩემს

მე უბრალოდ მინდოდა. (სრულად)

რა პატარაა არა ბედნიერება? რამოდენიმე დღეში ან თვეში ან სულაც წელიწადში ქრება ქრება ისე რომ არავის ეკითხება ჩნდება სიცივე ჩნდება სიმარტოვე და ხვდები რომ ერთ დღესაც გტოვებს. რთულია არა? სიყვარული ყველაზე რთული რამაა. ხანდახან ვფიქრობ რატომ გავჩნდი ამ

მოგნატრებოდი მინდოდა სულ ერთადერთი წამით...

მოგნატრებოდი მინდოდა სულ ერთადერთი წამით, მე ღმერთს შევთხოვდი შენდობას წამით დავთმობდი წადილს..აუჩქარებლად ვივლიდი წამში ათასჯერ წამით, გავაჩუმებდი რუსთაველს რომ გყვარებოდი წამით.