მომავლის იმედი (8)

მთელი გზა ბექას სიტყვებს ვაანალიზებდი გონებაში, ვფიქრობდი რატო მითხრა ეს? მართლა ვუყვარვარ? არვიცი არვიცი აი მე კი მგონო მიყვარს! რა მგონი მიყვარს!.. დილით სააგენტოში მივდივარ და მორიგი გამოსვლისთვის ვემზადები მაგრამ ამჯერად

მომავლის იმედი (7)

თავს ვწესრიგებ და სააგენტოში გავრბივარ, თან თავი უაზროდ მტკივა ალბად იმიტომ რომ პირველად დავთვერი და ცოტა არიყოს საკუთარი თავის მრცხვენია, გუშინ როგორ ვიქცეოდი! ყველაფერი მახსოვს და არ ვიცი ბექას თვალებში როგორ ჩავხედო?!.

მომავლის იმედი (6)

თოკო მაგრად მიკრავს გულში და ქვითინი მივარდება მაგრამ ეს სიხარულის ცრემლებია რადგან ასეთი ბედნერი არასდროს ვყოფილვარ!... ვგრძნობ სიბრალულს მათ თვალებში და გული უფრო მტკივდება, მე უბრალოდ მინდოდა მათვის ყველაფერი მომეყოლა,

მომავლის იმედი (4)

ენა ჩამაგდებინა კიდევ იმდენი კითხვები მაქვს მაგრამ ვერ შევეწინააღმდეგები რაცარუნდა იყოს ის ჩემი უფროსია.და 10 წუთიანი შესვენების შემდეგ ნინას ოთახის დალაგება დავიწყეთ..დალაგება რო დავასრულე ნინას ვეუბნები -ნინა მე წავალ! -

მომავლის იმედი (3)

ძვირფასო დღიურო! მე ანა მონდგომერი ვარ, მთელი ჩემი ბავშვობა და საერთოდ მთელი 18 წელი ობოლთა თავშესაფარში გავატარე... ჰო მძიმე ბავშვობა მქონდა და საერთოდ ამას თუ ბავშვობა ჰქვია.

მომავლის იმედი (2)

გზად კაფეტერიაში შევიარე და ერთი ჭიქა ცხელი ყავა ვიყიდე... ფიქრებში წასული ფინჯანს ისე მაგრად ვახვევ ხელს რომ ადუღებული წყლისგან გაცხელებული ფინჯანი ხელს მწვავს, უნებურად უკან ვწევ ხელს და ვკვნესი ოჰ!- ფრთხილად ლამაზო

მომავლის იმედი (1)

ძვირფასო დღიურო! მე ანა მონდგომერი ვარ, მთელი ჩემი ბავშვობა და საერთოდ მთელი 18 წელი ობოლთა თავშესაფარში გავატარე... ჰო მძიმე ბავშვობა მქონდა და საერთოდ ამას თუ ბავშვობა ჰქვია. 16 წლის წინ მე და ჩემი ტყუპისცალი ძმა