მუდამ აქ(2)

დაცვას უკან ოთახში მივყავარ და ჩვეულებრივ რეალობას ვუბრუნდები.ყველაფერი ამ ცხოვრებაში მოჩვენებითია.საწოლზე ვჯდები და ლოცვას ვიწყებ:,მამაო ჩვენო ,რომელი ხარ ...,.ლოცვას ოთახში შემოჭრილი ექთნების ბრბო მაწყვეტინებს.ორი ჩემს დაკავებას ცდილობს,არ

მუდამ აქ(1)

ჩვენ ცხოვრებაში არსებობს ცარიელი ადგილი ტკივილისთვის.ჩვეულებრივ ეს ადგილი ძალიან პატარაა,თანდათანობით კი იზრდება და ზომაში იმატებს.მის შეჩერებას ვცდილობთ,თითქოს რაიმე შედეგს გამოიღებს.ეს იგივეა თევზს ხმელეთზე,უწყლო სივრცეში არსებობა მოსთხოვო.ის

ჩვენ ვერ "ვძღებით" მუდამ მეტი გვინდა ...

მთვარის საბნად იკრიბება ვარსკვლავები, ლოთმა მთვარემ სიცივე არ ნახოს. დაღლილი და მთელი ღამე განათევი, შეციებულს ვარსკვლავები ათბობს.

ფიქრები მუდამ გვიან ამბობენ სათქმელს... [სრულად]

-მიყვარხარ! - ჩუმად უთხრა ბიჭმა. გოგონა დუმდა.. უხაროდა.. ფიქრები ჩუმად მღეროდნენ.. მაგრამ გოგონას პასუხი არ ისმოდა. ‘მეც მიყვარხარ!’ - გაიფიქრა გოგონამ, მაგრამ ხმა არ ამოუღია.

მუდამ ჩემში (სრულად)

ადგა და წავიდა.მე ის დავკარგე.დასრულდა დამთავრდა მორჩა.ვისკის ბოთლი ავიღე და მოვიყუდე.ახლა მჭირდება გაბრუება და დავიწყება.ისევ ვუშვებ წამალს ორგანიზმში და ისევ ვგრძნობ როგორ დუნდება სხეული,როგორ

მუდამ ჩემში (სრულად)

სიყვარული... რომანტიზმი... ბანალიზმი... ეს ის სიტყვებია რომელსაც არასდროს დავუკავშირებდი ჩემს ცხოვრებას. მაგრამ ყველაფერი იმ საბედისწერო დღეს მოხდა. იმ საბედისწერო დღეს დაუკავშირდა

მსურს ჩემში მუდამ წმინდა დარჩე

მიშლი,დიახ შენ მე ნერვებს მიშლი,აი ასე,უბრალოდ შენ მე ნერვებს მიშლი და მას ჩემს შეშლილ თვალებში აბუდებ...არ ვიცი რატომ,ალბათ არც შენ იცი,რადგან ეს ალბათ იმ დიდი სიყვარულის ბრალია,რომელიც შენს დაუკითხავად შევთხზე და ღრმად ჩავიბეჭდე გულსა

იმისთვის, რომ ქმარი თქვენით მუდამ აღფრთოვანებული იყოს, ანუ ცოლების

ამის ერთ-ერთი წინაპირობა კი ისაა, რომ ქალი დაოჯახების მერე წყვეტს ქმართან "ფლირტაობას" ან ცხოვრებისეული პრობლემებით დაღლილს ავიწყდება, რომ თავს ძველებურად და აქტიურად უნდა მოუაროს ფიზიკურად.

მე მუდამ ვიბრძოლებ სიყვარულისფერ ბედნიერებისთვის!

,,გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა. გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს. მე ვგრძნობ რომ მცივა და მენატრები, მაგრამ ვერ გხედავ, როგორც სიცივეს. გარეთ კი წვიმით სველი აბრები აშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს.

ოცნებებში მუდამ მეყვარები

ნუ მოკლედ იმ საღამოს ძალიან მაგარი დრო ვატარეთ მე ანასტასიამ და იაკომ...მეორე დილით მთელი ოვაციებით გავაცილე და წავიდნენ, იმ დღიდან თითქმის ყოველდღე ვლაპარაკობდით ან ვწერდით ხოლმე მე და ანასტასია ერთმანეთს.