ოცნების მჭერი (7)

ფ ართოდ გადადგი ნაბიჯი, ი რიბად გაჰყევი გზას, ბ ავშვივით ოცნებას აჰყევი, ი რბინე სლდის პირას. მე მზად ვარ... დაგიჭერ!“ - ეზოში მყოფს გარკვევით მოესმა სიტყვები. ეჭვიც არ შეპარვია, რომ ხმა თარაშს ეკუთვნოდა.

ოცნების მჭერი (6)

ჯაყელმა მარჯვენა ხელში ჩაავლო ხელი დეას, წინ გამოაწევინა, ხელის გულზე კი ოცნების მჭერი დაუდო. -წადი ახლა! - ოდნავ გაღიმებულმა დახედა ერთდროულად გახარებულ, გაკვირვებულ და მაინც გულდაწყვეტილ გოგონას და სადარბაზოსკენ უბიძგა.

ოცნების მჭერი (5)

„ხვალ ბოლოჯერ ვნახავ, თუ სასწაული არ მოხდა და კიდევ არ შევხვდით ერთმანეთს“ - ცრემლებით აევსო თვალები დეას.მთვარის შუქზე ბრილიანტებივით ბრწყინავდნენ გოგონას თვალებში აკიაფებული ცრემლები.ჯაყელს გაეღიმა. -7 საათზე გამოგივლი, თუ

ოცნების მჭერი (4)

თვალებში ჩამოფხატული თმიდან ძლივს დაინახა თარაშის ხელი, ხელსახოცი რომ ეჭირა. გამოართვა და ახლა ის აიკრა ცხვირზე. სისხლდენ არა და არ წყდებოდა. გაკვირვებულმა დაქაჩა თვალები, რომ იგრძნო თმა უკან გადაუწიეს და შუბლზე ცივი შეეხო.

ოცნების მჭერი (3)

ეზოდან გამავალ კაცს თვალი გააყოლა ჯავახიამ. აღფრთოვანებაში მოჰყავდა მის განიერ მხარ-ბეჭს გოგონა, მიხვრა-მოხვრას, შავ თვალებს, მკაცრ, თუმცა მაინც მიმზიდველ ნაკვთებს... ტუჩი მოიკვნიტა. უკვე მერამდენედ გამოიჭირა საკუთარი თავი მასზე ფიქრში.

ოცნების მჭერი (2)

-ბოდიშს გიხდით ძაღლის გამო. - სამარისებულ სიჩუმეში კაცის ბოხი ხმა გაისმა. დეამ სუსტად გაიღიმა და მხრებში გასწორდა. თითქოს გადაუარა ნერვიულობამ და უკეთ გრძნობდა თავს. მზად იყო გზა გაეგრძელებინა.-არაუშავს. ჩემი ბრალია, არ უნდა გავქცეულიყავი, მაგრამ

ოცნების მჭერი (1)

-არ გიყვართ ის? - კიდევ უფრო შეკრა წარბები ფორმიანმა. -რა თქმა უნდა, მიყვარს, მაგრამ არც იმდენად, რომ ასეთი თავხედობა მოვუთმინო და თავზე გადავუსვა ხელი. -ემუქრებით? - უინტერესოდ იკითხა კაცმა. -ვემუქრები? - გაკვირვებისგან თვალები გაუფართოვდა დეას.