ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი III)

მარიამს ძილი ისევ საშინელმა ხმაურმა დაუფრთხო . ჭექაქუხილთან ერთად ძლიერი ქარიც იყო, მძიმედ გაახილა თვალები და კარს მივარდა , შესამოწმებლად იყო თუ არა ჩაკეტილი, ამოისუნთქა და ფეხაკრებით დაბრუნდა ისევ საწოლში, თითქოს რაღაცის ეშინოდა * ან ვიღაცის *,

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 2)

დილით ადრე ადგომა მომიწია მაღაზიაში წასასვლელი ვიყავი.. გავიღვიძე უცნაური შეგრძნებით რაღაცას ვგრძნობდი მაგრამ ამ გრძნობას სახელს ვერ ვუძებნიდი ალბათ ეს მარტოობის შეგრძნება იყო ან სინანული ვნანობდი რომ პასუხი ვერ მოვთხოვე, თუმცა თავს იმით ვინუგეშებდი

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 1)

თამთა ! თამთა დროზე გაიღვიდზე !.... ნახე ვინ მომწერა ღმერთო არ მჯერა მომწერა მართლა მომწერა თამთა -კაი რა ტასო რამ გადაგრიაა გათენდეს ჯერ -რა დროს გათენება დემემ მომწერა შეხედე(გაოცებული თვალებით მომაშტერდა გაგრეჭილ სახეზე.

ღამის ზმანება (6 ნაწილი)

-ახლავე, ამწამს... ავდგეთ და გავიპაროთ სადმე... - მითხრა კიდევ და კისერში ისევ მაკოცა, შემდეგ კიდევ ერთხელ და კიდევ ერთხელ... -დემეე! - ავკისკისდი მხიარულად, თუმცა ამავდროულად ვიგრძენი როგორ ამეწვა თითოეული ნაკოცნი ადგილი კისერში. -მართალი ხარ, ჯერ

გარდაქმანა (5-6 ნაწილი)

დანაპირებს დაურღვევლად ასრულებდა - ნიას ყოველ დილას გაღვიძებისთანავე ახალი ვარდები და უამრავი საჩუქარი ხვდებოდა... ყველანაირად ცდილობდა მისი თვალების ბედნიერება ყოველ წამს დაენახა, უმნიშვნელო თხოვნასაც კი დაუყოვნებლივ ასრულებდა

ღამის ზმანება (5 ნაწილი)

ხელი ჩემს მხარეს კიბის სახელურს ჩასჭიდა და გასასვლელი გადამიკეტა. სად გავქცეულიყავი არ ვიცოდი... ვნებიანი მზერით მომჩერებოდა და ნელ-ნელა თავს ახლოს სწევდა. ყველაფერი წამებში და თითქოს საუკუნის განმავლობაში მოხდა...

თარაში და ნია, ცოდვილთა თავშესაფარი (ნაწილი 5)

-მამა? იცი შენ რომ საფრანგეთში სამსახურის საქმეებს აგვარებდი.... დედა უცხო კაცთან ერთად საწოლში ნებივრობდა.. აი, ზუსტად ამ სახლში.. ვერ გეტყვი როგორ სიამოვნებდათ.. მაგრამ ის კი ვიცი, რომ ამას ვერასოდეს ვერ დავივიწყებ.. იმ ქალს სულ ცოტა ოდენი

ღამის ზმანება (4 ნაწილი)

დემე ჩემკენ დაიხარა და ხელები მომხვია, თავი ჩემს კისერში ჩარგო და ღრმად ამოისუნთქა. რა დამემართა? სულ ავხურდი, გული ამიჩქარდა და ჟრუანტელმა დამიარა. მისი სუნთქვის შეგრძნებამ კიდევ კისერში საოცრად დამაბნია.

"ის რაც არ იყო..." (ნოველის მეოთხე ნაწილი)

ზეზვამ სახლის კარები შეაღო და ოთახში ფეხაკრეფით, შეუმჩნევლად შევიდა. ძია კაცი ნოდარ შამანაური ტელევიზორს უყურებდა და ახალ ინფორმაციებს ეცნობოდა საინფორმაციო გამოშვების საშუალებით. ზეზვას მამიდა, მაღალი და ახოვანი ქალბატონი ნინო კი ჩვეულებისამებრ

"ის რაც არ იყო" (ნოველის მესამე ნაწილი)

სოფელში კიდევ ერთი მზიანი და ხალისიანი დილა გათენდა. ზეზვამაც გაიღვიძა და საწოლში გაიზმორა. დღეს ის ისევ ხმაურიან თბილისში უნდა დაბრუნებულიყო, სადაც ისევ ახალი ისტორიები, ახალი ინტრიგები და სულ ცოტა საქმეებიც ელოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თბილისთან