ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ !? (პირველი თავი)

ლექციებიდან დაბრუნებულმა მექანიკურად ჩავრთე კომპი და საჭმელად გავედი.უკან დაბრუნებულს თაკოსგან უამრავი მონაწერი დამხვდა სკაიპშილექციებიდან დაბრუნებულმა მექანიკურად ჩავრთე კომპი და საჭმელად გავედი.უკან დაბრუნებულს თაკოსგან უამრავი მონაწერი

სულში შეჩვეულ უშენობას ნუ გადამაჩვევ

ჰო, მაშინ როცა მჭირდებოდი ობლად დამტოვე, სულში შენს ხსოვნას მარად ვუნთებ მე ღვთიურ სანთლებს. არ ვიდარდებ თქო ვიძახოდი, მაგრამ ვერ გტოვებ, სულ ყველა ღამის უნებურად ვათეთრებ წამებს.

ნუ შემიცოდებთ: 10 მიზეზი, რატომ ვრჩები სახლში სერიალების საყურებლად

შეიძლება ვინმესთვის მოსაწყენი ვარ, მაგრამ ყველაფერი, რაც მესაჭიროება ჩემს მშვიდ ნავსაყუდელში - სახლში მაქვს. სადღაც გასვლა ძვირი ღირს, ხალხის ატანა არ მაქვს, ჩაცმა - ცალკე თავსატკივარია. ვერ დავიჯერებ, რომ თქვენ არასდროს გიფიქრიათ ასე.

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ 3

ჯანდაბა!რა კარგი დილა გამითენდა დღეს .ჯერ იყო და მოკლე პიჟამოეით გავტანტალდი სამზარეულოში ,სადა ჩემთვის უნობებს მოეყარათ თავი,მერე უნივერსიტეტში ლექტორათ ბრაზიანი უცნობი არ გამეჩითა?!.ამას თან ერთვის თეკოს გაუთავებელი ტიტინი.სადაცაა ჩემი დომხალი

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ 2

-ამ შუა დღეს რა პიცა აგიტყდა ?!შენი ნახვა ,რომ მინდოდა თორეე.....გამასინჯე აბა ერთი....არა რა ...რა ოქროს ხელები გაქვს...-დაიწყო ჩემი ქება. -თეკო ,რა აფერისტი ხარ.ფეხები ჩამოწიე სკამიდან! -აუუ,ასე უფრო კარგია.სულ როგორ უნდა ბუზღუნებდეე?!მიდი რა

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ

ჯერ კიდევ საშინლად მეძინებოდა,როცა ფანჯრიდან შემოსულმა მზის სხივებმა შემაწუხეს.საწოლიდან ძვლივს წამოვიზლაზნე.ფანჯარა გავაღე და ჰაერი ჩავისუნთქე.უცებ მწველი მზერა ვიგრძენი და თვალები ფრთხილად გავახილე.მოპირდაპირე სახლის

ნუ მომექცევი როგორც მონას

გთხოვ მითხარი თავს რატომ მარიდებ, ხომ ვიცი რომ ამ ქალაქის ბილიკებს ნაზად აბიჯებ, ჩემო კარგო ვერსად ვეღარ დამემალები, იმიტომ რომ ყველგან მაქვს თვალები. მითხარი კარგო რატომ მებუტები, მე ხომ ისეთს არაფერს გეუბნები, მითხარი ქალავ რატომ გამირბიხარ, დიდი

გრძნობას ნუ გაუძალიანდები ის მაინც მოვა (სრულად)

ეს ისტორია ადრეც მედო საიტზე თუმცა არ დამისრულბია... ახლა გადავწყვიტე ბოლომდე დამედო..ეს რიგით მეორე ისტორიაა რომელიც დავწერე ახლა რომ ვკითხულობ ვხვდები ძალიან ბევრი მაქვს გამოსასწორებელი და თუ მოვიცლი ამ ისტორიასაც დავამუშავებ კარგად (ეს შავი

ნუ იტირებ როცა წავალ

ნუ იტირებ როცა წავალ დავბრუნდები ალბათ როდის, გზას ვიპოვი შენსკენ სავალს ყველა გზა ხომ შენსკენ მოდის.

მან ცოლი შუა ზღვაში მიატოვა და თავი გადაირჩინა... თუმცა ნუ იჩქარებთ

დედა ყოველთვის მეუბნებოდა, რომ არ უნდა მემსჯელა წიგნზე გარეკანის მიხედვით. ახლა გავიზარდე და შემიძლია დავამატო, რომ წიგნზე არ უნდა იმსჯელო არა მხოლოდ გარეკანის, არამედ რეცენზიებისა და ანოტაციების მიხედვითაც.