ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 7) +18
- ესეიგი მიდიხარ?- ისეთი უინტერესო ტონით კითხა თიკამ ლამის ტირილი დაიწყო, მყუდრო ბარში ისხდნენ, ხალხის სიმცირით გამოირჩეოდა, მუქი ტონალობები ჭარბობდა, კუთხეში ისხდნენ და ისე საუბრობდნენ. - ასე გამოდის... ნუ ჯერ არვიცი...- სიტყვებს თავს ვერ აბამდანუცუბიძის ქუჩა (თავი 6)
არ თქვათ ეხლა პატარააო, თორემ თავს მოვიკლავ. ისედაც ძლივს ვასწრებ (მაპატიეთ არ ვწუწუნებ) უღრმესი მადლობა რომ კითხულობთ და მელოდებით...ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 5)
ვიცი ისეთი მოკლე თავია... იმედი მაქვს მაპატიებთ, დაგვიანებას მერჩია პატარა თავი დამედო და დავდე... მომდევნოს ცოტა დააგვიანდება და ვრცელი იქნება, იმედი მაქვს მოგეწონებათ.ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 4)
ხარზე ჰყავდა მიკრული, ეს ურცხვი კი ყელში და ყველა იმ ნაწილში კოცნიდა სადაც მიწვდებოდა. საპირფარეშოსთან მდგარს სისხლი თავში ააწვა, მაგრამ არაფერი შეიმჩნია ცარიელი სკამისკენ წავიდა და მარტოსულად ჩამოჯდა. კიდევ ერთხელ გახედა, მოკლე შორტსა და ტოპშინუცუბიძის ქუჩა (თავი 3)
არასოდეს მოწონდა ტიტეს მსგავსი ტიპები. და რატომ? რამე აკლდა? გარეგნობა? ჭკუა? განათლება? მაგრამ ერთი იყო! საშინლად ცანცარასთან ერთად ისეთი ფიცხი გახლდათ, როდის აფეთქდებოდა და ყველაფერს ცეცხლს წაუკიდებდა არავინ იცოდა,ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 2)
არც გადამიხედავს ისე ვდებ, შეცდომებისთვის მომიტევეთ თუ არა და კომენტარებში გამოხატეთ, იმედია მოგეწონებათ... შეფასებებს ველოდები მაინტერესებს მოგწონთ თუარა ან გავაგრძელო საერთო დადება? გადატვირთული გრაფიკის გამო ვეცდები ყოველდღე დავდო დღია რომელიმენუცუბიძის ქუჩა (თავი 1)
- რა ჯანდაბაა?- ჟანგბადის ბალონის დანახვაზე უცბად წამოიწია, მაგრამ ისე დაეხვა თაბრუ გატოკების საშუალებაც არ ჰქონდა. ისეთი დაღლილი იყო თეთრ კედლებს მოავლო თვალი და წამლების სუნი ყელში ამოაჯდა. ყოველთვოს უკვირდა ამ ბუნებითტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.