აფროდიტეს პირველი კანონი –4–

''და იმ ღამით პირველად გამოვცადე უძილობა...,, ვწევარ და იმ უჯრას თვალს არ ვაცილებ, სადაც წერილები ინახება... ამ წერილების შინაარსი კი ჩემს გულშია ჩაბუდებული... მთვარეა ერთადერთი მოწმე ჩემი უსახელო გრძნობისა... მთვარე, რომელსაც კუდი ისე მოუქნევია,

აფროდიტეს პირველი კანონი –3–

ხელების ქნევით მივაბიჯებ დერეფანში და თან საკუთარ თავს ვლანძღავ. რატომ? რატომ მოვიქეცი ასე? როდიდან გავხდი ასეთი უგულო? თუმცა რა მიკვირს... საპირისპირო სქესის ყურადღებამ გამათამამამა და ცაში ამიყვანა, ოღონდ სამოთხის კი არა, ჯოჯოხეთის გზას

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 2

საწოლიდან ვდგები. ასე ვიცი ხოლმე, თუ შუაღამეს გამეღვიძება, კიდევ ოცი წუთი დაძინებას ვცდილობ, მაგრამ უკვე შევეგუე იმ ფაქტს, რომ ეს ოცი წუთი უბრალოდ დაგარგული დროა. ტრადიციულად ვამოწმებ „ფეისბუქს.“ შეტყობინება არ არის. მეგონა ჩემი ერთჯერადი მეგობრის

აფროდიტეს პირველი კანონი –2–

–დედი, მოხვედი?–საკეტის ჩხაკუნის ხმას იგებს თუ არა, გამომძახის დედაჩემი, ქალბატონი ნატალია მოდებაძე. –მოვედი!–მკვახედ ვპასუხობ და გასაღებს შუშის მაგიდაზე ვაგდებ. სავარძელში ჰაეროვნად ვეშვები და თითებზე იმ ბიჭებს ვთვლი, რომლებიც ერთ დროს მეტრფოდნენ

ხმამაღალი ნათქვამი (თავი პირველი)

ერთი წლის წინ ეს ყველაფერი ჩემთვის,რომ ვინმეს ეთქვა გავვოგნდებოდი,გაკვირვებისგან შესაძლოა ენაც ჩამმვარდნოდა მაგრამ დღეს ყველაფერი შეიცვალა და მე გეუბნებით ამას. ბევრმა შესაძლოა ეს ყველაფერი ცუდად მიიღოს,ბევრმაც შეიძლება იგივე განიცადოს რასაც მე

აფროდიტეს პირველი კანონი –1–

''ჭირვეული პატარძლის'' შემდეგ ახალი ისტორიით დაგიბრუნდით. ზღაპრული ელემენტებით გაჯერებული ამბავი, რომელიც თავიდან ბოლომდე ჩემს ფანტაზიაში შეითხზა.

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 1

"თქვენა ხართ ღმერთები, ყველანი უზენაისის ძეები ხართ" ფსალმუნი, 86:6 რომელიღაცა დღე. რომელიღაცა ქუჩა. კარგად არ მახსოვს თენდებოდა თუ უკვე გათენებული იყო, მაგრამ არამგონია ამას რამე მნიშვნელობა ჰქონდეს. ჩავთვალოთ, რომ თენდებოდა. ჩემს

ის... თავი №6 (პირველი ნაწილის დასასრული)

ეს უბედნიერესი წამები არასდროს დამავიწყდება! არასდროს!.. მართალია ყველაფერი ყოველთვის კარგად არ მთავრდება, მაგრამ... დაივიწყეთ! მე მაინც უბედნიერესი ვიყავი! ერთ საღამოს, ყავის დალევის შემდეგ გადავწყვიტე აივანზე გავსულიყავი. გავედი თუ არა ეგრევე

პირველი და დაუვიწყარი (სრულად)

ვერავინ დაივიწყებს პირველ სიყვარულს , ვერავინ შეელევა წლები მას ან მთელი ცხოვრება . ის იყო ჩემი ცხოვრების სტიმული , ოჯახშიც ყველაფერი იცოდნენ .ყველგან ერთად დავდიოდით , ყველგან სადღაც ვიყავით და სიყვარულით ვავსებდით ერთმანეთს .

პირველი კოცნა პირველ ვალენტინობას (სრულად)

-პირველი კოცნა,პირველი ბიჭი პირველ ვალენტინობას...-ღიმილით თქვა კოსტიამ. -არა! არა! ეს არ იყო პირველი ვალენტინობა..მაშინ სიყვარულის პირველ ვალენტინობას. -რა გინდა ამით,რომ თქვა? რას იტყვი? -რა?