პრიზი თუ განაჩენი?! -7- (დასასრული)

''ყოველ წუთს მინდოდა მოვსულიყავი და შენთვის მეთქვა, რომ ნუ სთხოვდი მას შენ გვერდით ყოფნას! ნუ დაყვებოდი უკან, მაგრამ ის ისეთი ბედნიერი იყო... მხოლოდ ღამით იაზრებდა ყველაფერს და ეს ღამე იყო მისი წამება... შენ თუ გგონია, რომ ის მატყუარაა, საერთოდ არ

პრიზი თუ განაჩენი?! -6-

''-შენგან ბევრი რამ გადმომედო! ხელებს ზურგსუკან მალავ, ფეხმორთხმით ზიხარ, თვალებს არ მისწორებ, თავს მაღლა არ წევ... ეს იმიტომ, რომ მთელი სხეულით კანკალებ, თვალებში შენი გრძნობებია აღბეჭდილი, ის ცრემლები, რომელთა დამალვასაც გუშინ ჩემგან ცდილობდი...

პრიზი თუ განაჩენი?! -5-

''-მუდამ დაშას რატომ წვდები?-დისტანცია დაარღვია ჯაყელმა, რომელიც ქალისგან აშორებდა.-რატომ, მიპასუხე. -მე... მე...-ალუღლუღდა ტაისია. -უკან არ გაიწიო, თორემ მართვეებს გაჭ....ტ! -მაშინ შენ გაიწიე! -არა, მინდა დაგაბნიო!''

პრიზი თუ განაჩენი?! -4-

''-მიბრაზდები?-გაღიმება სცადა ტაისიამ. -არა, უბრალოდ ეს სახელი ჩემთან მეტად აღარ ახსენო.-მოლბა და თავი ჩახარა. -გიყვარს და ამიტომ? -არ მიყვარს და ამიტომ. ტაისიამ მხრები ისე ჩამოუშვა, თითქოს ტვირთი ააცალეს ზურგიდან. ნოემ თალები დააწვრილა, თუმცა

პრიზი თუ განაჩენი?! -3-

''იასამნის სურნელი აქვს... ნაზი და უბრალო...''-ანაზდად გაიფიქრა ნოემ და ქალის ყელისკენ ოდნავ დაიხარა. ტაისიამ უკან გადადგა ნაბიჯი. -რამე მოხდა?-უხერხულად შეიშმუშნა ის. -სუნამო გასხია?''

პრიზი თუ განაჩენი?! -2-

''-აბა, გვირაბიო? ჯოჯოხეთიო, სამოთხეო?-ვერ მოითმინა და განაწყენებულ ქალს მაინც გამოელაპარაკა. -ეს ხომ მთლად ის ქვეყანა არაა. ჩვენ სადღაც მიჯნაზე ვართ. იქაურობას არც მე ვიცნობ.-მოხასიათდა ტაისია.-ნახე, ეს ადელაინია. მისი ფესვები საფრანგეთშია, მაგრამ

პრიზი თუ განაჩენი?!

''-გილოცავთ! ბედის ლატარიაში გაიმარჯვეთ! თქვენ მოიგეთ საგზური იმ ქვეყნად! კიდევ ერთხელ გილოცავთ!-მოისმა მეორე მხრიდან და ნოემ გაოცებაც ვერ მოასწრო, რომ მანქანის ფარების შუქმა თვალი მოსჭრა. ჯერ ის ვერ გაეაზრებინა, რა მოხდებოდა მერე, რომ ძლიერი