როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 12 თავი

ვინმეს გიფიქრიათ როგორ გინდათ სიკვდილი? ან უფრო უარესი ვის გამო გასწირავდით სიცოცხლეს.მარტინ ლუთერ კინგიმ თქვა ,,ადამიანმა არ იცის თუ რისთვის ცოცხლობს მანამ, სანამ არ გაიგებს თუ რისთვის ღირს სიკვდილი". ეხლა როცა იარაღის ლულა ჩემს მიმართ არის

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 11 თავი

კატო მთელი კვირა ვისვნებთ და მეც მეტი რა მინდა გავჯეჯილდი, ვუსაქმურობ და მარის ნერვებს ვუშლი, მეტი რა საქმე გვაქვს რაა. მარი იმ საღამოზე არ ლაპარაკობს სიტყვაც კი ვერ დავცდევინე,მაგრამ რას ვიზამ მეგობარი ვარ და მოთმინება მმართებს.

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 10 თავი

-კიდევ რამე არ მოგწონს-შემომხედა დაეჭვებულად, ისეთი სასაცილო იყო, ცალი წარბი აწეული, დოინჯშემორტყმული და მაგრად მოკუმული ტუჩებით -სასწაულად გამოიყურები, ნუ გაქვს ეგეთი მოწყენილი სახე, მერე რა რომ შეყვარებული ყავს, ეგეთები დაგიშურებია?! -კაი რა შენ

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 9 თავი

კიდევ ერთი დღე თავგადასავლების მოლოდინში, ოცნებები და სიყვარული ყავის სუნი ცხვირზე მალამუნება, თვალებს ზემოთ ვწევ, კიდევ მეღიმება იმ ფიქრით რაც გუშინ გავაკეთე, მერე კი მახსენდება რომ უპასუხოდ არ დარჩება და უკვე გული მეკუმშება რას მოიმოქმედებს, სახეს

როცა სინათლე თვალებიდან ქრება 8 თავი

დეე წავედი, მამამ დამაბარა დღეს სტუმრები მოვლენ და შვიდისთვის სუფრა გააწყოსო, გაიღვიძე დეე, გესმის, წავედიიი უკვე სამი საათი სრულდება სახლის გზას რომ მივუყვები, სასწრაფომ ჩამიქრიალა გვერძე, მეკიდე ფეხს არ ვუჩქარებ, ძლივს მივაღწიე, თურმე სასწრაფო

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 7 თავი

-ნიკუშ რა გჭირს სახეზე? რას გავხარ- სიცილით კვდება სანდრო, ლამის იატაკზე გაწვეს, -ალერგიამ მომცა შაქარზე, რა გჭირს ტოო ეგრე უნდა მეგობრობა, გენერვიულა მაინც, არ შეიძლება მასე -შ-შ-შაქარიიი, როგორ მოახერხე, რამდენი ტონა შეჭამე, მოიცა ამოვისუნთქო, ვინ

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 6 თავი

-გილოცავთ ბატონო ნიკოლოზ ეხლა ეს რესტორანი ოფიციალურად თქვენია -მადლობა, სასიამოვნოა ბატონო თენგიზ თქვენთან საქმის წარმოება -ბატონო ნიკოლოზ და მაინც არ გითქვამთ რატო შეისყიდეთ ეს რესტორანი? -სიყვარული ბატონო თენგიზ, სიყვარულმა გამაგიჯა -მაშინ

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 5 თავი

ჯანდაბა უნდა ავდგე, ეს შაბათი-კვირა უკვე შემძულდა, საათისკენ გავატრიალე თავი, შვიდს უკლია რვა წუთი, სამსახურში მაგვიანდება. სკოლაში ვსწავლობ და თან ვმუშაობ. ჩემი ცხოვრება სულ ქაოსია. რესტორანში მიმტანად ვმუშაობ, როცა დროს ვჭერ ვსწავლობ, მთელი

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 4 თავი

ბევრს ვფირობდი თვითმკვლელობაზე, ღმერთის არ მწამს, უფრო სწორად ვიცი რომ არსებობს, ასე მტანჯავს და მე ეს ყველაფერი უნდა ავიტანი?! ნუ.. უნდა ავიტანო სხვა გზა მაინც არ მაქვს, მაგრამ მასზე საშინლად გაბრაზებული ვარ. ყველა თბითმკვლელი ჯოჯოხეთში ხვდეობა

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 3 თავი

-ისევ კლუბში, ვინ იყო შენთან?? ნათია შენზე იცი როგორი გაბრაზებულია, ვიგაც მოათრია თვითონ და მე მეშლისო ყველაფერს-ო -მერე მოგიყვები ბიჭო, ნათია წაიყვანე რა სახლში, მე ვერ ვახერხებ -რაიყო მთელი ღამე დეკავებული იქნები-გადაიხარხარა ყურმილში- კაი რა