დე, გჯეროდეს რა ჩემი - სულ ყოველთვის

შეიძლება კი, ადამიანი გიყვარდეს და მას არ იცნობდე, არ იცნობდე შინაგანად, საერთოდ წარმოდგენაც კი არ გქონდეს თუ ვინაა და მაინც გიყვარდეს?!.. არ ვიცი, დავიბენიამ წამს, უფრო ზუსტად კი ცოტა ხნის წინ, ადამიანმა, რომელიც ჩემთვის ყველაფერია და, მგონია, რომ

სულ ერთი წამით

ერთი...ორი..სამი... ერთი...ორი..სამი... დროს დაეკარგა წამი. ერთი...ორი..სამი...

მე დავიბადე დედამიწის სულ ციცქნა ბაღში

მე დავიბადე დედამიწის სულ ციცქნა ბაღში მადლობელი ვარ ამ სამოთხის,მიწის,ზეცისა. მშვენიერების წალკოტს ეყრები მთასა თუ ბარში შემყვარებია ყველაფერი ჩემი ქვეყნისა. მე წვიმაც მიყვარს უეცრად მაშვრალს რომ დაგასველებს, ის ნათელი მზე წვიმის მერე გულს რომ

სულ იცდის, სული ცდის სუიციდს

უკვე მიტევენ ფიქრები აღარ მასვენებს ხვალ ვინ ვიქნები ? ცრუ თუ მლიქვნელი? აღარც მასონებს აღარც ბერებს და აღარც კარლსონებს აღარ ვუჯერებ მგონი გავგიჟდი აღარ მასვენებს ჭრა სურს ამ ვენებს შვილი, ამ გენებს კარვები, ბარგები მუსიკის დარგები

-სულ ერთად?! [2]

მეორე დღეს განსაკუთრებულად ემზადებოდა ლუკა ბოლოსდაბოლოს თავის ანიტა ჩამოდიოდა,ნინაც გადმოცემით ჩვეულებრივი თბილისელი გოგოა თავში ავარდნილი და ლუკას გადმოცემით უბრალოდ ანგელოზი.

-სულ ერთად?! [1]

ერთ მიტოვებულ სკვერში ვიჯექით,ორივეს ერთი ყურსასმენი გვეკეთა და Time-ს ვუსმენდით. ჩვენს სამყაროში ვიყავით,ჭრელ სამყაროში სადაც ყველაფერი იასამნისფერია,სადაც ბედნიერებაა. -სულ ერთად?!-თვალებში მიყურებს და მიღიმის ზუსტად ისე როგორც მე მიყვარდა,ზუსტად

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეშვიდე)

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობარამეს მიმალავ?-შეპარვით ვკითხე ჩოხელს და მის მკერდზე უფრო კომფორტულად მოვეწყვე, ფეხები მის ფეხებში ავხლართე და ისე მოვეწყვე რომ თან თვალებში მეყურებინა, არაფრის მთქმელი იყო მისი შავი თვალები, ვუყურებდი და ვერ ვფიქრობდი რას

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეექვსე)

-მიდი გააღვიძე-მხარზე ხელი დამკრა ნიკამ -ეძინოს ცოდოა-ვითომ შევიწყალე მე -კარგი მე წავალ მაშინ გავაღვიძებ-ფეხზე წამოდგა ეშმაკური ღიმილით გიორგი -კარგი ხო, აჰა გასაღები-გავუწოდე გასაღები სიცილით და ნათელასთან მივედი, კალთაში ჩავუჯექი და დაველოდე

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეხუთე)

ერთი, ორი და სამი ლიზა დაარტყი-ვუთხარი ბავშვს და მანაც სწარაფად დაკრა ფეხი ერეკლეს პრესზე -ერთი ორი და სამი, მიდი-ვუთხარი კვლავ და ეხლა ხელი დაარტყა მძინარე ერეკლეს ლიზამ. -ერთი ორი და სამი და შეგჭამთ ორივეს-წამოვარდა უცებ ერეკლე ფეხზე, ჯერ ლიზას

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეოთხე)

სულ გაგიჟსორი! ინტერნეტი არმაქ! ბოდიში ხალხო! რასაც ვწერ მობით ეგაა! თუ გახსოვთ ვინმეს კი წაიკითხეთ თუარადა თქვენ კარგად იყავით, არც მე არაფერი დამაკლდება არც თქვენ, უყვარხართ ვოვა ჩუმაკს. (ბევრი გულის სმაილი:დდ) -მოკლედ ჩემს აგარაკზე წავალთ, თან