რომ ღრუბლებში ელვა დავინახო

ღამეა...ცივი და ბნელი,ღამეა...ნაცრისფერი ღრუბლებით დაფარული,წყნარი და მშვიდი.ელავს!მხოლოდ ის ანათებს ცის კამარას,ანათებს ლამაზად,ხმაურიანად და წამიერად.ნაცრისფერია ყველაფერი, სახლები,ქუჩები, ღრუბლები და ნაცრისფერია ღამეც. როგორი ფერია

და მთვარე ღრუბლებში მიიმალა

ცივმა სიომ სახეში დამიბერა. შებინდებული იყო,უკვე ვარსკვლავებიც ამოსულიყო ცაზე. გაჩერებისკენ წავედი. ტრანსპორტის ლოდინში უცებ დამაღამდა. დავიღალე დგომით და იქვე ჩამოვჯექი. ცაში ავიხედე და ამ დროს მისმა მშვენებამ თვალი მომჭრა. ცის კამარა ღრუბლებით

ღრუბლებში გასეირნება -4-

– იცი, ძალიან კარგად იცი ყველაფერი და მაინც არ გინდა ჩემი უკან დაბრუნება. – ხო, არ მინდა. – და რაღა დამრჩენია ააქ? – მე.

ღრუბლებში გასეირნება -3-

დაველოდე როდის ჩაეძინებოდა, მერე მოვიკრიბე ძალ–ღონე და მარჯვენა მხარეს გადავტრიალდი. საბანში ტომარასავით გავეხვიე. მთელი ძალით ვწევდი საბას რომ ლოგინიდან გადავსულიყავი როგორღაც. უცებ ის ვაჟბატონი გადმოიწია და მე და გამტაცებელი ძირს აღმოვჩნდით ჩემს

ღრუბლებში გასეირნება -2-

მანქანის სალონში ბნელოდა, ძლივს ვარჩევდი უცნობის ნაკვთებს სარკიდან. მინდოდაა კარგად დამემახსოვრებინა რომ შემდეგში როცა პოლიციის ოფიცერი დამკითხავდა ზუსტად აღმეწერა. ვაკვირდები და გულში ვფიქრობ . " რა ლამაზი თვალები აქვს . და რა ცხვირი " ? სწორი და

ღრუბლებში გასეირნება

ხომ შეიძლება ქურდი ყოფილიყო. მეც არ ვიცი იმ წუთში ამხელა ძალა რამ მომცა. ავფართხალდი, თავი გავინთავისუფლე და დავუყვირე: იდიოტო, ამისთვის იცი რამდენი ხანია ვდგავარ რიგში? სიბნელეში ვერ გავარკვიე ვინ იყო ჩემს წინ მდგომი.

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (დასასრული)

მივეპარე ჩუმად ზურგიდან, მოზღვავებული ემოციები დავაკავე, სამი ნაბიჯის დაშორებით გავჩერდი და მისთვის სრულიად მოულოდნელად დავიწყე საუბარი, რადგან მინდოდა ამ გაუგებრობისთვის ბოლოს და ბოლოს მომეღო ბოლო და ჩემი გრძნობები, რომლებიც მტანჯავდა

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (7 ნაწილი)

სიხარულით წავედი ლაბორატორიულზე იმ იმედით, რომ მას ვნახავდი, მაგრამ არ მოვიდა დღეს საერთოდ. ლექციების შემდეგ ისევ ეზოში შევიკრიბეთ მე და თომა, ბაბი და ჯონი, წამოგორდნენ ბიჭები გაზონზე, გოგონებს კი მათ მკერდზე გვედო თავები. უხასიათოდ ვიყავი, დანიელზე

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (6 ნაწილი)

უკუნეთ სიბნელეს მხოლოდ ლამპიონები ანათებდა და ღამის მწერების ჭრიჭინი აყრუებდა არემარეს, ბურუსი იყო ირგვლივ. უკუნეთ სიბნელეს მხოლოდ ლამპიონები ანათებდა და ღამის მწერების ჭრიჭინი აყრუებდა არემარეს, ბურუსი იყო ირგვლივ. ნელა და უხმაუროდ ატარებდა დანიელი

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (5 ნაწილი)

დადგა საღამო, ვჩქარობდი ყველაფერს, რომ მოწესრიგება მომესწრო, გრილი შხაპი მივიღე გამოსახფიზლებლად, ჩავიცვი გამოსასვლელი ფორმა და ჩუგბურთის წინა საფინალო ტურში მეტოქესთან შესარკინებლად, უკვე მშობლებთან ერთად გავემართე. რატომღაც არ ვნერვიულობდი, არ