სწორედ შენ გელოდი (სრულად)

ბიჭებსაც უთხარი რომ ის ძალიან ნაზი და მგრძნობიარეა,მას არასდროს არ ყვარებია.შეგხედე და შეგატყვე რომ გულგრილი არ ხარ მის მიმართ,მე საერთოდ განზე გავდგები,ის გამიხარდება ჩემი დობილი და ჩემი ბავშობის მეგობარი ბედნიერი რომ იქნება,მისი ბედნიერება

შენ კიდევ რჩები!

მზე ჩადის ცა გავს აფეთქებულ ცეცხლიან ედემს მინდოდა ფუნჯად ზღვა მექცია ნახატად ღამე... ერთხელ მოვტყუვდი, ვარსკვლავთცვენის სურვილებს ვენდე, ჰო მერე ლამაზ უსასრულოდ უძირო თვალებს.

შენ?(სრულად)

პირდაპირ ზღვაში და თავის შავთვალება ეშმაკს ეკვროდა. -შენ -მე -შენ და მე -შენ ალქაჯი და მე ეშმაკი!

შენ დამანახე ცხოვრების აზრი, შენ ხარ მიზეზი ჩემი ღიმილის

- რაც შენ გაგიცანი მას მერე არეული დავდივარ და ვერც კი ვხვდები რა ნამუსით უნდა შევიყვარო სხვა, გესმის? მხოლოდ შენ ხარ ერთადერთი მიზეზი რის გამოც მიღირს ცხოვრება, ხვდები? მე ასე ჯერ არასოდეს მყვარებია! არასდროს მიოცნებია და არ მქონდა სურვილი გამეგო

ხშირად უთხარით სიტყვები: "მე შენ მიყვარხარ".

15 წლის იყავი,როდესაც პირველად გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ კი გაწითლდი, თავი დახარე და გაიღიმე. 20 წლის იყავი, როდესაც გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ ხელი ხელზე მომკიდე და მაგრად მოუჭირე, გეშინოდა, რომ სადმე არ გავმქრალიყავი.

შენ შეგიჩვიეს ჩემმა თვალებმა!

მე გიყურებდი,როგორ მაცლიდნენ შენ თავს ხელიდან. გიყურებდი,როგორ გკარგადი ძლიერად! მე გიყურებდი მიწის ზემოდან–ვეღარ გხედავდი სიცივეში დაკარგულს. მე გიყურებდი მთელი ბავშვობა,მთელი ცხოვრება,მაგრამ შენი ერთი გამოხედვა ჩემთვის ნეტარება იყო.

შენ ხარ...

შენ ხარ სულიდან ამოსული ჩემი დუმილი, შენ ხარ ოთახში ანთებული სინათლის სხივი , მიმოფანტილი გონების მიღმა , შენ ხარ ამბორი უმწიკლო წლების შემორჩენილი ოცნების ბოლო ! შენ ხარ ტკიბილო გლოვა და დარდი!

შენ შენ ხარ ისევ

გუშინ ისევ იჯექი ჩემ წინ და ბოლო წლებისგან განსხვავებით შენ შენ იყავი. შეცვლილი, გაზრდილი, აღარსად იყო შენი გრძელი წითელი თმები, მე რომ ვერც ერთხელ ვერ შეგიქე და თეთრი კანი, ასე რომ ვიცავ ყოველდღე მზისგან და შენ არა. შენ შენ იყავი და მე უკვე ვეღარ

შენ ყველაფერი შეცვალე (სრულიად )

უცნაურად დაიწყო მაგრამ ბედნიერად დასრულდა.! არ გეგმავდნენ სიყვარულს, მითუმეტეს ერთმანეთის შეყვარებას . თავისით მოხდა ყველაფერი, ერთი შეხედვით მოწონება, მერე ფიქრი, ბევრი ფიქრი, ნერვიულობა , შიში, გაქცევა ერთმანეთისგან გარესამყაროსგან , როგორც ხდება

ოხ ,ბედის მწერალო... შენ რომ არა ? ! (პირველი და უკანასკნელი)

აპოლონი და ელიზბედი. წყვილის წოდებად ნამდვილად ვერ მივანიჭებთ, რადგან წყვილი არც ყოფილა, ეს იყო უბრალოდ შეხვედრა და უეცარი გრძნობის გაელლვება ყოველგვარი გაგრძელებისა და დასასრულის გარეშე. შეხვდნენ ერთმანეთს და აქ უყვე ყველაფერი ცხადი იყო. შეუყვარდა,