ჩემი ცხოვრების სინათლე ხარ! {სრულად}

ისტორია მოგვითხრობს გოგონაზე რომელიც ერთ დღესაც დედას დაკარგავს და მხოლოდ მეგობრის იმედად დარჩება არავინაა ისეთი ვისაც ლილეს დახმარება შეუძლია. მხოლოდ ერთი ადამიანია რომელიც ლილესათვის საერთოდ უცხოა..

ჩემი ბედნიერება 5 თავი

გარეთ გაიყვანა და მეც გავყევი. არ მინდოდა მათ საქმეში ჩარევა, მაინტერესებდა ლაშა ესეთი აგრესიული რატო იყო მის მიმართ, დავიმალე და გადავწყვიტე მათთვის მომესმინა.

ჩემი პრინცესა[5 ნაწილი]

-კაი ბიჭებო დაგტოვებთ ცოტახნით არ მოიწყინოთ -ხარაშო სამზარეულოში გავედით -აკო,ჯერ მთავარით დავიწყებ,ზეგ ბავშვებთან ერთად ბათუმი მივდივარ.

ჩემი პრინცესა[4 ნაწილი]

-აბა თქვი,ვინდაგჭრა მე ყველაფერი მოვუტყევი და სხვებისგან განსხვავებით მშვიდად მითხრა-კაი,მე მივხედავ მაგას,ეხლა კიდე რა მაინტერესებს აკო ვინაა?-რაში გაინტერესებს?-არშეილება რო დავინტერესდე ჩემი მეგობარი ხარ

ჩემი პრინცესა[3 ნაწილი]

უკასთან მივედი,აკომ მანქანა კორპუსთან გააჩერა,დავინახე ათუკა მაღაზიიდან რომ გამოდიოდა,თან სიგარეტს ეწეოდა,აკო უცებ გადავკოცნე და მანქანიდან გადავედი.რათქმაუნდა ფეხით უნდა ავსულიყავი ძალიან მეზარებოდა მე-7-ე სართულზე ფეხით ასვლა ამიტომ გუკას დავურეკე.

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 16)

-მესმის,მესმის ჯერ ახალი დაწყებული გვაქვს ურთიერთობა ,მაგრამ .. -არა საქმე იმაშია რომ.. -გეშინია?-სიტყვის დამთავრება არ მაცადა -არა -არ მენდობი? -არა ,როგორ არა შენ თუ არა სხვას ვის ვენდობი?

ჩემი პრინცესა[2 ნაწილი]

კლუბში მივედით,მუსიკა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული.ნიკა და მარუსაც ვნახეთ,ნუ იტოკში ბევრი დავლიეთ,ვიცეკვეთ და გვაინ სახლში წამოვედით.სანდრომ ყველა დაარიგა სახლებში ბოლოს მე წამიყვანა. -სანდრო შენ რატო არ დალიე? -რავი,არმინდოდა. -ჰოო.ხვალ ხოწამოხვალ?

ჩემი პრინცესა [1 ნაწილი]

-ლილე,ადექი სკოლაში გაგვიანდება -აუ,კაი რაა ძამიკო დღეს დავრჩები სახლში -ადგები თუ მოვიდე? -კაი,ხო ვდგები უფფ

ჩემი ,,ტირანი " (თავი 15 )

-მოიცა ,მაგას კიდევ ხვდება , ხომ ავუკრძალე! - სკამიდან წამოვდექი-და რატომ არ უნდა შეხვდეს?!-არ შეეფერება ეგ ბიჭი--რატომ,ძალიან კარგი ბიჭია-სულაც არა ,სულ ნერვებს უშლიდა ,ძალიან არ მომწონს....

ჩემი მწვანეთვალება(თავი5)

მომდევნო ხუთი დღის განმავლობაში ვერ ვიტყვი რომ ძალიან,მაგრამ დავახლოვდით,აღარც ვკამათობდით.პირიქით,ბევრი საერთო გამოვნახეთ.კომპანიაში დადიოდა ჩემთან ერთად და მეხმარებოდა.ერთ საღამოს კომპანიის მოსაწყენ