ცრემლიანი ღამეები (სრულად)

-ქრისტი,არ ვიცი,რა გიყო.. -არც არაფერი..უბრალოდ წადი და მარტო დამტოვე,არ მინდა შენი დანახვა,არ მინდა..გესმის?-ხმას ავუწიე და ბალიში ვესროლე. -როცა მოეგები გონს,დამირეკე...

ცრემლიანი ღამეები (დასასრული)

-როგორ ხარ?-მომიკითხეს თანამშრომლებმა. -შესანიშნავად.კახა სად არის?-თვალში რომ არ მომხვდა მაშინვე ვიკითხე. -შვებულება აიღო. -რა?-გამიფართოვდა თვალები. -ჰო,განსატვირთავად წავიდა ერთი თვით სამოგზაუროდ.

ცრემლიანი ღამეები (თავი 5)

-რატომ? ყველას ასე კოცნი? -აღიარე,რომ მოგეწონა..უბრალოდ აღიარე.. -არა!-კარებისკენ ვანიშნე. -რა ლამაზად გამოიყურები..ეს შენთვის არ მითქვამს? უნდა წავიდეთ..ვიცი,რომ მელოდებოდი..

ცრემლიანი ღამეები (თავი 4)

-ძალიან კარგი...ეს სიუპრიზი იყო,მაგრამ სხვა დროს არ დაგავიწყდეს-გამიღიმა მაცდურად და ღვინო მაგიდაზე დადო. -ღმერთო,შენ აქ ხარ.. -ჩუ...-ნელა მომიახლოვდა და თითი ტუჩებთან მომიტანა.

ცრემლიანი ღამეები (თავი 3)

-ნამდვილად-წარმოვთქვი და კარებისკენ წავედი. -ქორწილზე შენც მოხვალ..-სიხარული ეტყობოდა ხმაში. -რა თქმა უნდა..-გავუღიმე და ავხედე ჩემზე მხრებზე გაცილებით მაღალ მყოფ თავს. -მას ნანა ჰქვია..

ცრემლიანი ღამეები (თავი 2)

-დარწმუნებული ხარ,ქრისტ?-მკითხა ლეილამ და დაძაბულად მომიჯდა გვერდით. -კი...მე მიყვარს ეს სამოსი,მისი სურნელი ასდის,მას ვგრძნობ ხოლმე,როცა ამ ბალიშს გულში ვიკრავ...-ისევ ავიღე ბალიში და გულში ცოცხალი არსებასავით ჩავიკარი. -არა..ეს წარსულთან

ცრემლიანი ღამეები (თავი 1)

იმ წამს ისეთი მუხტები მომაწვა,რომ მეგონა ავფეთქდებოდი,მეგონა,სამუდამოდ გადავიწვებოდი და მიწაში სჩავინთქმებოდი..დიახ,მან მასწავლა წიგნების რამდენიმეჯერ წაკითხვა,მან მასწავლა,რომ ცხოვრებას რამდენჯერმე უნდა შევხედო..ის ჩემი სიყვარული