გოგონა რომელსაც დამოუკიდებლობა ძლიერ უყვარდა

ანასტასია სულ თავს იმხნევებდა და ,,შემოუძახებდა“ ხოლმე, რამდენადაც შეეძლო. ი მ ე დ ი ერთადერთი რამ იყო, რაც აძლებინებდა ამ უსამართლო, დაუნდობელ - ცხოვრებისეულ ბრძოლაში ანასტასიას...

ნუთუ რამე დავაშავე, რომ მიყვარდი ძლიერ, განა?

ნუთუ რამე დავაშავე, რომ მიყვარდი ძლიერ, განა? ჩემი გულის სწორს გიწოდებ, გამიყარე გულში დანა. მოხვედი და ამირიე თვით ცხოვრება არეული ამ ტკივილსაც ვეღარ ვუძლებ, გავხდი ღამით მთვარეული

მე ძლიერ მცივა,მეც ვეღარ მათბობს...

აღარ ჩქეფს სისხლი, ჩემი ვენები ჩვენს ისტორიას რომც ვერ ველევი, მე ძლიერ მცივა,მზეც ვეღარ მათბობს გთხოვ დამიბრუნდე,მე მუდამ მათოვს...

ძლიერ სიხარულს ძლიერი მწუხარებაც მოსდევს

ასე ხდება ხოლმე... ძლიერ სიხარულს ძლიერი მწუხარებაც მოსდევს.. შემდეგ კი ძლიერ მწუხარებას ძლიერი სიხარულიც... -მესმის ! მესმის ! მაგრამ სადამდე ! -გული კიდეებს ასკდება. -არ ვიცი ! -გონება ეჭვობს..

შემოდგომა, ზამთარი, ფოთლები და თოვლი

შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გაყვითლებულან და ჩემთან ცვივა. ვიცი შენ გზაზე არ შემომხვდები და შენს გარეშე მე ძლიერ მცივა. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გახუნებულან, დამჭკნარან საწყლად. ვიცი, რომ შენ ვერ განმეორდები, ვერსად ვერ გნახავ თუნდაც ჩემს წამლად.

სურვილი

უცბად  დიდი ბურრთულა ყელში გამეჩხირა და სუნთქვას მიკავებდა ძლიერ ვექაჩებოდი თავს ვადებდი, ის კი გაშეშებული ცდილობდა ჩემს ტკივილს აყოლოდა და გაეზიარებინა.

დაშლა

არავის შევრჩი სამეზობლოდ, საგზაშარაოდ,და ჭიშკარს აქეთ ნაფეხურებს თოვლიც ნატრულობს,ჩემზე ამბობენ, (ჩურჩულებენ) დაიშალაო,ძველი ქოხივით და ძლიერ რომ არ გავართულო,-შემრჩა კედლებში მეათასე ლურსმნის

წვიმიანი ღამე, მე და შენ

წვიმს, საწყალი ცა სულ მთლად გაშავდა ჩემი გული კი ძლიერ დაშავდა სიკვდილ-სიცოცხლე შენ ჩემთვის აქ ხარ მხოლოდ და მხოლოდ მე შენ მიყვარხარ წვიმიან ღამეს ეს მთვარეც გაქრა იმედის შუქი მოკვდა და ჩაქრა შენ ხომ ხარ ჩემი გრძნობების აფრა გთხოვ მოდი ჩემთან და

ცოტა.. ო, ძლიერ ცოტა დარჩა...

ცოტა.. ო, ძლიერ ცოტა დარჩა ჭეშმარიტებას, რომ გაიაროს ცხოვრებიდან გზა დიდ მითამდი.. ცოტაღა დამრჩა და ნუ ჩათვლით გადამეტებად, რომ ბოლო კარის მიხურვამდეც ძლიერ მიყვარდით..

ყველაზე ძლიერ სიყვარულს

მე შენ მიყვარდი როგორც გალაკტიონს მერი მე გელოდები, მინდა იცოდე რომ კიდევ გელი ჩემს გულს ისე აწვები როგორც ყვავილს მისი მტვერი შენ ხომ ყოფილხარ ჩემი ერთი გულის მბრძანებელი